13-08-2024
Jak wiek kierowcy wpływa na wysokość składek OC?
Wiek kierowcy jest jednym z najważniejszych czynników branych pod uwagę przy obliczaniu składek na ubezpieczenie OC. Towarzystwa ubezpieczeniowe skrupulatnie analizują statystyki wypadkowości oraz ryzyko związane z różnymi grupami wiekowymi, aby określić wysokość składki. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, to zachęcamy do lektury.
Dlaczego wiek kierowcy jest istotny przy obliczaniu składek ubezpieczeniowych?
Towarzystwa ubezpieczeniowe bazują na danych statystycznych, które pokazują, że ryzyko wystąpienia wypadku jest odmienne w zależności od wieku kierowcy. Młodzi kierowcy, ze względu na brak doświadczenia, są znacznie bardziej narażeni na kolizje, podczas gdy starsi kierowcy powinni mieć szybszy czas reakcji i większą skłonność do przestrzegania przepisów drogowych. Ubezpieczenie OC, czyli odpowiedzialności cywilnej, jest obligatoryjne dla wszystkich posiadaczy pojazdów mechanicznych. Chroni ono kierowcę przed finansowymi konsekwencjami szkód wyrządzonych osobom trzecim w wyniku wypadku drogowego. Składka ubezpieczeniowa jest opłacana każdego roku i jej wysokość zależy od wielu różnych czynników. Wybierając ubezpieczenie OC, warto uwzględnić wiek kierowcy, ponieważ może on znacząco wpłynąć na wysokość składki ubezpieczeniowej. Wiek kierowcy a ubezpieczenie OC to często powtarzany temat, dlatego warto o nim pamiętać.
Jak wiek kierowcy wpływa na wysokość składki OC?
Statystyki wypadkowości w różnych grupach wiekowych są bardzo istotnym elementem przy kalkulacji składek. Młodzi kierowcy, w wieku od 18 do 25 lat, są o wiele bardziej skłonni do powodowania wypadków. W tej grupie wiekowej notuje się najwyższą liczbę kolizji, co wynika z relatywnie niewielkiego doświadczenia i nierzadko większej skłonności do ryzykownych zachowań za kierownicą. W 2024 roku młodzi kierowcy w wieku 18 lat płacą za OC średnio 1427 złotych - biorąc pod uwagę inne grupy wiekowe kwota ta jest naprawdę spora. Zasady kalkulacji składek dla młodych kierowców uwzględniają podwyższone ryzyko wypadkowości. Młodzi kierowcy płacą wyższe składki ubezpieczeniowe, aby pokryć potencjalne koszty związane z ewentualnymi szkodami. Ubezpieczyciele stosują różne metody oceny ryzyka. Wśród nich bardzo ważna jest chociażby analiza historii jazdy, liczba punktów karnych czy aktualne miejsce zamieszkania.
Składki dla kierowców doświadczonych (26-55 lat) są zazwyczaj o wiele niższe, ponieważ ta grupa wiekowa charakteryzuje się mniejszym ryzykiem wypadkowości. Kierowcy w średnim wieku mają już za sobą długie lata doświadczeń za kierownicą, co przekłada się na bardziej ostrożne i racjonalne zachowanie na drodze. Składki dla kierowców starszych, czyli powyżej 55 lat, mogą być dość zróżnicowane pod kątem kwoty. Z jednej strony starsi kierowcy mają za sobą wiele lat doświadczenia, co sprawia, że wiedzą, jak właściwie zachować się na drodze. Z drugiej strony niektórzy ubezpieczyciele uwzględniają potencjalne problemy zdrowotne i spadek sprawności fizycznej. Co ciekawe, w 2024 roku średni koszt ubezpieczenia dla 61-letniej osoby wynosi zaledwie 478 złotych - w porównaniu z młodszymi grupami wiekowymi przepaść jest ogromna.
Czynniki zwiększające składki dla młodych kierowców
Brak doświadczenia za kierownicą to najważniejszy powód wyższych składek dla młodych kierowców. Młodzi kierowcy są przeważnie mniej pewni w szeroko pojętych sytuacjach drogowych i mogą reagować mniej adekwatnie, co zwiększa ryzyko wypadku. Według statystyk, osoby w wieku 18 - 24 lat powodują największą liczbę kolizji w naszym kraju. Jak wynika z danych dostarczonych przez policję, w 2022 roku w przypadku tych kierowców odnotowany został najwyższy wskaźnik liczby wypadków na 10 tys. populacji. Wyniósł on aż 12,01.
Wysoka wypadkowość w tej grupie wiekowej jest czynnikiem, którego nie sposób nie wziąć pod uwagę. Młodzi kierowcy są statystycznie bardziej skłonni do podejmowania ryzykownych decyzji, do których zaliczamy choćby przekraczanie prędkości czy prowadzenie pod wpływem alkoholu. Znacząco zwiększa to prawdopodobieństwo kolizji, co z kolei przekłada się na wyższe składki ubezpieczeniowe. Sposoby na obniżenie składki OC dla młodych kierowców obejmują bardzo rozmaite strategie. Jednym z najlepszych patentów jest udział w kursach doskonalenia techniki jazdy, które powinny pozytywnie wpłynąć na ocenę ryzyka przez ubezpieczyciela. Inną dobrą metodą jest zakup auta o mniejszej mocy silnika. Zmniejsza to bowiem ryzyko wypadków, co sprawia, że składki powinny być bardziej przystępne.
💡 Przeczytaj także: Wady wzroku a prawo jazdy – co musisz wiedzieć?
Zniżki dla doświadczonych i starszych kierowców - co warto wiedzieć?
Zniżki za bezszkodową jazdę są jedną z najczęstszych form nagradzania doświadczonych kierowców. Każdy rok bez wypadku oznacza zniżki w składkach, co powinno prowadzić do niemałych oszczędności. Ubezpieczyciele doceniają ostrożnych kierowców, co znajduje odzwierciedlenie w niższych składkach. Warto wiedzieć, że wskaźnik wypadkowości w przypadku osób 60+ w przeliczeniu na 100 tys. wyniósł w 2022 roku zaledwie 3,64. Dlatego też ubezpieczyciele chętnie oferują mniejsze składki bardziej doświadczonym osobom. Starsi kierowcy mogą dodatkowo korzystać ze zniżek za przejechane kilometry, jeśli sporadycznie korzystają z samochodu, niwelując tym samym ryzyko wypadków.
Ubezpieczenie OC a wiek kierowcy: praktyczne porady
Jeśli zastanawiasz się, jak wybrać najlepszą ofertę ubezpieczenia, to pamiętaj o tym, że warto porównać oferty różnych ubezpieczycieli, zwracając uwagę na zakres ochrony oraz dodatkowe usługi. Warto dodatkowo skonsultować się z doradcą ubezpieczeniowym, który pomoże znaleźć najlepszą ofertę dostosowaną do indywidualnych potrzeb. Wskazówki dotyczące obniżania kosztów ubezpieczenia są ważne dla wszystkich grup wiekowych, dlatego warto mieć je na uwadze. Przede wszystkim warto dbać o historię bezszkodowej jazdy, gdyż zapewni to zniżki w przyszłości. Co więcej, trzeba pamiętać o tym, że regularne przeglądy i konserwacja samochodu zmniejszają ryzyko awarii i wypadków, co powinno przyczynić się do mniejszych składek. Nie ulega wątpliwości, że bardziej doświadczeni kierowcy w większości przypadków zapłacą za OC znacznie mniej niż nowicjusze, jednak dzięki bezpiecznej jeździe i braku konfliktów z prawem szansa na atrakcyjną cenę powinna być o wiele większa.
Komunikacja i motoryzacja ,
Prawo i przepisy
09-08-2024
Gaśnica w aucie: obowiązek czy wybór? Sprawdź przepisy!
W każdym pojeździe bezpieczeństwo jest absolutnym priorytetem, a jednym z jego podstawowych elementów jest gaśnica. Posiadanie gaśnicy w samochodzie może uratować życie oraz mienie w przypadku pożaru, aczkolwiek wiele osób zastanawia się, czy jej obecność jest wymagana prawnie, czy to jedynie zalecenie. Jak jest w praktyce - czy gaśnica jest obowiązkowa dla kierowców w 2024 roku?
Dlaczego warto mieć gaśnicę w samochodzie?
Gaśnica w samochodzie jest bez wątpienia podstawowym narzędziem do zwalczania pożarów. Pomimo że pożary aut nie zdarzają się zbyt często, to ich reperkusje mogą być naprawdę katastrofalne. Gaśnica pozwala na błyskawiczną reakcję w przypadku wybuchu pożaru, co powinno zapobiec jego rozprzestrzenianiu się i znacząco zniwelować niechciane straty. Jej obecność zwiększa szanse na ugaszenie ognia, zanim stanie się on niekontrolowany. Wszystko to sprawia, że posiadanie gaśnicy w aucie może przyczynić się nie tylko do uratowania auta, ale też do uratowania ludzkiego życia.
Znaczenie gaśnicy dla bezpieczeństwa kierowcy i pasażerów
Nie ulega wątpliwości, że w przypadku sytuacji awaryjnej każda sekunda jest na wagę złota. Szybka i skuteczna reakcja na pożar może uratować życie oraz ochronić przed poważnymi obrażeniami. Gaśnica w samochodzie daje możliwość błyskawicznego podjęcia działań ratunkowych. W sytuacji, kiedy to ogień pojawia się w silniku lub wnętrzu pojazdu, gaśnica umożliwia kontrolę nad sytuacją do momentu przybycia służb ratunkowych. Jest to szczególnie istotne w miejscach oddalonych od cywilizacji, gdzie pomoc może nadejść z niemałym opóźnieniem.
Czy gaśnica jest obowiązkowa według polskiego prawa?
Przepisy prawne dotyczące obligatoryjnego wyposażenia samochodów różnią się w zależności od kraju. W Polsce posiadanie gaśnicy w samochodzie jest obowiązkowe. Obowiązek ten jest określony w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia. Zgodnie z §11 pkt. 14 tego rozporządzenia, każdy kierowca musi wyposażyć swoje auto w gaśnicę, która powinna zawierać co najmniej 1 kg środka gaśniczego i być umieszczona w miejscu łatwo dostępnym. Każdy pojazd poruszający się po polskich drogach musi być wyposażony w sprawną gaśnicę. Brak gaśnicy może skutkować mandatem w trakcie kontroli drogowej. Przepisy te mają na celu zagwarantowanie jak największego bezpieczeństwa na drogach oraz możliwość natychmiastowego reagowania na potencjalne zagrożenia pożarowe. Dla osób chcących kierować w pełni legalnie niezbędne jest też ubezpieczenie OC, które obejmuje rekompensatę szkód powstałych w wyniku spowodowania wypadku drogowego.
Przepisy dotyczące gaśnic w samochodach osobowych, ciężarowych i autobusach
Przepisy dotyczące gaśnic są zależne od rodzaju i wielkości pojazdu. W samochodach osobowych gaśnica o pojemności co najmniej 1 kilograma jest obowiązkowym elementem wyposażenia, jednak większość osób poleca, aby w przypadku zwykłych aut stosować gaśnice ważące 2 kilogramy, gdyż cechują się one świetną jakością. Oprócz niej bardzo ważnym elementem, którego nie może zabraknąć w aucie, jest też apteczka. W przypadku samochodów ciężarowych oraz autobusów wymagania dotyczące gaśnic są o wiele bardziej rygorystyczne. Pojazdy te muszą być wyposażone w gaśnice o większej pojemności, nierzadko w kilku egzemplarzach, co wynika z większego ryzyka pożaru. W przypadku pojazdów służących do transportu publicznego często stosowane są gaśnice pianowe AFFF.
Rekomendacje dotyczące typu i wielkości gaśnicy
Wybierając gaśnicę do samochodu, należy zwrócić uwagę nie tylko na jej cenę, ale także na jakość. Najważniejsze jest, aby gaśnica była zgodna z obowiązującymi normami i posiadała niezbędne certyfikaty. W samochodach osobowych najczęściej stosowane są gaśnice proszkowe o pojemności 1 bądź 2 kg, które są skuteczne w gaszeniu pożarów różnego typu. Ważne jest również, aby gaśnica była łatwo dostępna w razie potrzeby, dlatego najlepiej umieścić ją w miejscu, gdzie da się ją szybko wyjąć, na przykład pod siedzeniem pasażera lub w bagażniku. Pamiętaj o tym, że przechowywanie w samochodzie zwykłej gaśnicy domowej nie jest zalecane ani w pełni zgodne z wymaganiami. Gaśnica do domu jednorodzinnego działa trochę inaczej niż gaśnice proszkowe stosowane w autach, z czego należy sobie zdawać sprawę.
Jak prawidłowo przechowywać i konserwować gaśnicę w samochodzie?
Aby gaśnica była w pełni skuteczna w przypadku sytuacji awaryjnej, musi być właściwie przechowywana i regularnie konserwowana. Należy regularnie upewniać się, że jest ona dobrze zamocowana, aby nie przemieszczała się w trakcie jazdy. Istotne jest także częste sprawdzanie jej stanu technicznego, a zwłaszcza daty ważności czy poziomu naładowania. W razie potrzeby gaśnicę należy poddać przeglądowi technicznemu lub wymienić na nowe urządzenie. Regularna konserwacja i przeglądy techniczne gwarantują, że w razie potrzeby gaśnica będzie działała w pełni skutecznie.
Konsekwencje za brak gaśnicy
Brak gaśnicy w pojeździe może skutkować mandatem w wysokości od 20 do 500 zł oraz negatywnym wynikiem podczas przeglądu technicznego. Policja ma prawo sprawdzić, czy gaśnica znajduje się w samochodzie, a jej niewłaściwe umiejscowienie również może prowadzić do nałożenia kary. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, gaśnica powinna być łatwo dostępna i sprawna, aby w razie potrzeby można było szybko zareagować. Zaniedbanie tego obowiązku nie tylko naraża kierowcę na kary finansowe, ale także znacząco obniża poziom bezpieczeństwa w razie pożaru.
Praktyczne porady dotyczące użycia gaśnicy w sytuacjach awaryjnych
W przypadku pożaru w samochodzie kluczowe jest zachowanie spokoju i błyskawiczna reakcja. Po zauważeniu ognia trzeba natychmiast zatrzymać pojazd w bezpiecznym miejscu, wyłączyć silnik i ewakuować wszystkich pasażerów. Gaśnicę trzeba jak najszybciej wyjąć z miejsca, gdzie jest przechowywana, a następnie usunąć zawleczkę zabezpieczającą. Później trzeba skierować strumień proszku na źródło ognia, trzymając dyszę w bezpiecznej odległości od płomieni. Ważne jest, aby gasić ogień od jego podstawy, kierując strumień proszku na płomienie. Po ugaszeniu pożaru musisz powiadomić odpowiednie służby ratunkowe i niezwłocznie sprawdzić kondycję swojego pojazdu. Pamiętaj o tym, że gaśnica w samochodzie to nie tylko obowiązek prawny, lecz przede wszystkim element wyraźnie zwiększający bezpieczeństwo kierowcy i pasażerów. Jej obecność może uratować życie oraz zniwelować wszelkie straty materialne w przypadku pożaru.
Komunikacja i motoryzacja ,
Prawo i przepisy
22-05-2024
Ile Kosztuje Prawo Jazdy w 2024 roku? Kompletny Przewodnik
Chyba można śmiało powiedzieć, że dzisiaj trudno obyć się bez prawa jazdy. Tzn. nadal można korzystać z usług komunikacji miejskiej, krajowej i międzynarodowej, ale mając prawo jazdy, zyskuje się większą mobilność. To nowe możliwości, które pozwalają dokonać wielu wspaniałych rzeczy. Chcąc przystąpić do kursu i egzaminu na prawo jazdy, warto zapoznać się z kosztami, które są z tym związane.
Ile kosztuje kurs na prawo jazdy kat. B?
Rodzice, którzy przygotowują swoje dziecko do kursu na kategorię B, mogą być nie lada zaskoczeni. Bowiem za "ich czasów" za taką naukę należało zapłacić ok.1500 do 2000 złotych. Czasy się jednak zmieniły i każdy ma świadomość tego, że koszta idą do góry. Aktualnie za sam kurs należy zapłacić od 2600 zł do nawet 3900 zł. Najdrożej jest w miastach wojewódzkich. Króluje w tym Warszawa, ale chyba nikogo nie zdziwi fakt, że jest tam naprawdę drogo.
Taka suma wydawać się może ogromna, ale ośrodki szkoleniowe dla kierowców z reguły idą wszystkim na rękę i wyrażają oni zgodę na to, aby zapłacić za wszystko w ratach. Takie sumy są znacznie dogodniejsze, dzięki czemu ze spokojem będzie można przystąpić do kursu na kategorię B.
Przy okazji należy wspomnieć także o jazdach doszkalających, które wielu adeptów "dobiera" sobie przed egzaminem, ponieważ godziny ze standardowego pakietu nie są dla nich wystarczające. W takim przypadku za godzinę jazdy można zapłacić ok. 100 złotych.
Ile kosztuje prawo jazdy kategorii C+E?
Kategoria B jest tak naprawdę pierwszym krokiem, który pozwala zdobyć nowe umiejętności. Nie brakuje osób, które idą jeszcze dalej, chcąc zdobyć kolejne uprawnienia, które mogą przydać się na ścieżce zawodowej. Decydując się oni na kategorię C+E. Na prowadzenie jakich pojazdów będzie można sobie w tym przypadku pozwolić? Kierowcy mający kategorię C mają prawo do tego, aby prowadzić pojazdy o masie całkowitej powyżej 3,5 tony, a także zespołu pojazdów z lekką przyczepą do 750 kg. Jeżeli ktoś chciałby jednak jeździć tirem (właściwie mówi się pojazdem z naczepą), musi postarać się o kategorię C+E.
Średnia cena za taki kurs wynosi 4280 złotych. W pakiecie otrzymuje się 25 godzin ćwiczeń praktycznych, które odbywają się na ulicy oraz specjalnie do tego przystosowanym placu manewrowym. Jeżeli ktoś nie posiada kategorii C, nie może przystąpić do kursu i egzaminu państwowego na C+E.
Jakie są całkowite koszty uzyskania prawa jazdy?
Pomimo tego, że cena kursu może przyprawiać wszystkich o lekki szok, to nie należy z tego rezygnować. Należy podejść do tego jako do inwestycji, która z czasem się zwróci. Szczególnie jeżeli ktoś postanowi zostać kierowcą zawodowym.
Oprócz tego, że trzeba zapłacić za sam kurs, który w każdym przypadku obejmuje określoną ilość godzi teoretycznych i praktycznych, to należy mieć świadomość także odnośnie innych kosztów. Zalicza się do nich:
badanie lekarskie i psychologiczne - w przypadku kategorii B obydwa te rodzaje badań wykonuje się za jednym razem i płaci się za nie maksymalnie do 200 zł. Zawodowi kierowcy mają osobno te dwa typy badań. Za same badania lekarskie płaci się z reguły 200 zł. Wizyta u psychologa to koszt kolejnych 150 zł;
opłata za egzamin państwowy - ceny za kurs idą w górę, ale i za same egzaminy także. W przypadku kategorii B za egzamin teoretyczny płaci się 50 zł. Część praktyczna - 200 zł. Zdając na kategorię C+E płaci się w 2024 roku 245 złotych. Nie ma egzaminu teoretycznego, który obowiązuje z kolei przy samej kategorii C. Jeżeli egzamin na C+E zakończy się pozytywnie, należy liczyć się z kosztami związanymi z wymianą prawa jazdy (100,50 złotych, tyle samo płaci się za wydanie prawa jazdy w przypadku innych kategorii);
zdjęcie do prawa jazdy - ok. 30 złotych.
Kwoty są ogromne i wiele osób na pewno nie będzie tryskać optymizmem. Można jednak pomyśleć o płatnościach ratalnych. Kurs można sfinansować biorąc kredyt w banku lub też uzgadniając tą kwestię z ośrodkiem szkolenia kierowców. Praktycznie każda szkoła jest w stanie zapewnić swoim kursantom dogodne firmy finansowania.
Dodatkowe opłaty związane z egzaminem na prawo jazdy
Mówiąc o dodatkowych kosztach, należy także wspomnieć po raz kolejny o dodatkowych godzinach jazd. Wiele osób z pewnością będzie szukać oszczędności, ale 30 h jazdy (w przypadku kategorii B, 25 h C+E) nie są wystarczające na to, aby opanować wszystkie umiejętności. Szczególnie dla osób mocno stresujących się nadciągającym egzaminem.
Nikt nikogo nie zmusza do wykupienia jazd doszkalających. Przy czym nie można ich bagatelizować, jeżeli ktoś chce mieć większą pewność, że w dniu egzaminu będzie miał odpowiedni poziom umiejętności. Ogromna ilość osób na tego typu jazdy decyduje się w samym dniu egzaminu, co też daje im większą pewność siebie.
Do takich jazd nie trzeba się zmuszać, jeżeli ktoś jest pewny siebie. Przy czym przerwa pomiędzy ostatnimi jazdami (tymi dostępnymi w cenie pakietu) a samym egzaminem może niekorzystnie wpływać na samopoczucie potencjalnego kandydata na kierowcę.
Koszt prawa jazdy w różnych regionach Polski
Ceny są naprawdę zróżnicowane i uzależnione od wielu czynników. Oto przykładowe miasta i ceny, które oferowane są przez ośrodki szkoleniowe:
Białystok - najniższa cena 2800 złotych, najwyższa cena 3999 złotych;
Bydgoszcz - najniższa cena 2500 złotych, najwyższa cena 4100 złotych;
Kielce - najniższa cena 2500 złotych, najwyższa cena 2900 złotych;
Kraków - najniższa cena 2700 złotych, najwyższa cena 6500 złotych;
Poznań - najniższa cena 2599 złotych, najwyższa cena 3900 złotych;
Łódź - najniższa cena 2299 złotych, najwyższa cena 3500 złotych.
Jak więc widać, można podać jedynie widełki cenowe. Interesując się prawem jazdy, można zrobić wywiad w miejscowych OSK, aby poznać cenę za kurs.
Przy okazji należy także wspomnieć, że to nie cena powinna wpływać na podjęcie finalnej decyzji. Istotną kwestią jest renoma danej szkoły jazdy. Należy zawsze stawiać na sprawdzonych instruktorów, którzy w sposób indywidualny podchodzą do każdego kursanta.
Ile kosztuje polisa OC dla młodego kierowcy?
Tak, udało się! Upragnione prawo jazdy zostało zdobyte. Pod domem czeka autko kupione za własne pieniądze i można jechać...prawie. Auto musi mieć obowiązkowe ubezpieczenie OC dla pojazdów mechanicznych.
Każdy młody kierowca musi liczyć się z tym, że cena za jego OC będzie większa niż jest to w przypadku jego rodziców lub innych osób mających od wielu lat prawo jazdy. Wpływa na to brak zniżek, które ta młoda osoba nie miała jeszcze szansy zdobyć. Wzorowa jazda przez rok i kolejne lata sprawi, że będzie można takich zniżek się dorobić.
Wysoka cena za polisę OC wynika poniekąd z tego powodu, że TU biorą pod uwagę brawurę, która jest tak charakterystyczna dla tego wieku. Wystarczy spojrzeć na statystyki wypadków, aby zrozumieć o czym jest dokładnie mowa. Ubezpieczyciele chcą, aby młodzież nauczyła się rozsądnej i rozważnej jazdy, podnosząc im składki za ubezpieczenia samochodowe. TUZ Ubezpieczenia pomoże w dopasowaniu właściwej polisy dla młodych kierowców, którzy świeżo zdali egzamin państwowy.
Prawo i przepisy
19-05-2024
Darowizna samochodu w rodzinie – niezbędne formalności
Darowizna, czyli nieodpłatne przekazanie składnika majątku drugiej osobie, może dotyczyć samochodu osobowego, ciężarowego, motocykla albo innego pojazdu. W każdym przypadku trzeba jednak dopełnić pewnych formalności. Niezbędne będzie sporządzenie umowy darowizny, a także złożenie w urzędzie skarbowym odpowiednich oświadczeń oraz - jeśli nie ma możliwości skorzystania ze zwolnienia - opłacenie podatku od spadków i darowizn.
Jak prawidłowo przekazać darowiznę samochodu?
Sytuacje, w których dziecko użytkuje pojazd należący do rodziców, wujków czy dziadków, nie należą do rzadkości. Niemniej jednak z formalnego punktu widzenia to oni wciąż pozostają właścicielami samochodu. Chcąc przenieść prawo własności na inną osobę, można sporządzić umowę darowizny. W jej ramach darczyńca zobowiązuje się do nieodpłatnego przekazania składnika majątku obdarowanemu. Zarówno darczyńcą, jak i obdarowanym może być dowolna osoba - darowizna wcale nie musi dotyczyć członków najbliższej rodziny. Aby jednak jej przekazanie odbyło się zgodnie z prawem, należy dopełnić pewnych formalności. Pierwszą z nich jest sporządzenie umowy darowizny. Kodeks Cywilny wskazuje, iż powinna mieć ona formę aktu notarialnego, ale zwykła forma pisemna również jest dopuszczalna. Umowa musi być sporządzona w formie pisemnej, gdyż będzie trzeba ją przedstawić na przykład w urzędzie. Gdy doszło już do podpisania dokumentu, strony mają 30 dni na zgłoszenie darowizny do Wydziału Komunikacji. Należy przygotować:
umowę darowizny,
dowód rejestracyjny,
dokument tożsamości,
aktualną polisę OC,
pozytywny wynik badania technicznego pojazdu.
Darowizna samochodu a ubezpieczenie OC
W Polsce każdy samochód, który został dopuszczony do poruszania się po drogach, musi być objęty ubezpieczeniem OC. Polisa przypisana jest do pojazdu, a nie do osoby, dlatego po otrzymaniu darowizny nie będziemy zobowiązani zmieniać ubezpieczyciela. Ubezpieczenie OC nadal jest ważne, jednak fakt przekazania darowizny należy zgłosić do towarzystwa ubezpieczeniowego w ciągu 14 dni. Ponadto TU może na nowo przeliczyć składkę, dlatego czasami zachodzi konieczność dopłaty. Trzeba też pamiętać, że po upływie okresu ochronnego polisa nie zostanie przedłużona automatycznie.
💡 Przeczytaj także:
Czy polisa OC przechodzi na nowego właściciela samochodu?
Automatyczne wznowienie OC – czym jest? Kiedy je dostaniesz?
Jakie dokumenty są potrzebne do dokonania darowizny samochodu?
Najważniejszym dokumentem potwierdzającym darowiznę jest umowa. Powinna ona zawierać następujące elementy:
datę i miejsce sporządzenia,
datę przekazania przedmiotu darowizny,
dane osobowe stron,
stopień pokrewieństwa,
dane przedmiotu umowy,
wartość przekazywanego pojazdu.
Ponadto strony będą musiały skompletować dokumentację niezbędną do przedstawienia w Wydziale Komunikacji. To jednak nie wszystko. Darowizna objęta jest podatkiem od spadków i darowizn, dlatego fakt jej przekazania w wielu przypadkach będzie trzeba zgłosić do Urzędu Skarbowego. Czasami zachodzi również konieczność zapłaty podatku, jeśli wartość darowizny przekracza kwotę wolną. Obowiązek podatkowy powstaje po stronie obdarowanego.
Podatek od darowizny samochodu – co warto wiedzieć?
Darowizna samochodu podlega opodatkowaniu, jednak obdarowany w wielu przypadkach może skorzystać ze zwolnienia. Ustawa o podatku od spadków i darowizn wyróżnia 3 grupy obdarowanych. Do I grupy należą członkowie najbliższej rodziny, a więc:
małżonek,
zstępni,
wstępni,
rodzeństwo,
pasierbowie,
ojczym/macocha,
teściowie,
zięć/synowa.
Druga grupa obejmuje dalszych członków rodziny, a konkretnie:
zstępnych i wstępnych rodzeństwa,
zstępni i małżonkowie pasierbów,
rodzeństwo rodziców,
małżonkowie rodzeństwa małżonków,
małżonkowie zstępnych.
W III grupie podatkowej znajdują się osoby niewymienione wyżej, a więc wszystkie pozostałe.
Darowizna samochodu w najbliższej rodzinie bez podatku
Najbliższa rodzina może skorzystać ze zwolnienia podatkowego, co oznacza, że nie zapłacą podatku od spadków i darowizn. Obejmuje ono tak zwaną grupę zerową, do której należą:
małżonkowie,
zstępni,
wstępni,
pasierbowie,
rodzeństwo,
ojczym/macocha.
Nie ma tutaj znaczenia kwota darowizny - ze zwolnienia będzie mógł skorzystać każdy, kto złoży w urzędzie skarbowym zgłoszenie. Termin to 6 miesięcy od przekazania darowizny. Wyjątek stanowią osoby, w przypadku których kwota darowizny nie przekroczyła 36 120 zł w ciągu 5 kolejnych lat. Jeśli obdarowany przekroczy termin ustawowy, będzie musiał zapłacić podatek na zasadach ogólnych. Niestety, nie ma możliwości przywrócenia terminu, dlatego nie warto zostawiać tego obowiązku na ostatnią chwilę.
Podatek od darowizny samochodu a dalsza rodzina
Jeśli stronami umowy darowizny są osoby, które obejmuje II i III grupa podatkowa, najczęściej wystąpi obowiązek podatkowy. Podatnicy mogą skorzystać z kwoty wolnej, która wynosi dla II grupy podatkowej 27 090 zł, a dla III - 5 733 zł. Warto jednak pamiętać, że dotyczy ona kolejnych 5 lat. Wartości darowizn otrzymane od tych samych osób sumują się, dlatego należy skrupulatnie pilnować, czy nie został przekroczony limit. Obdarowany w ciągu 30 dni musi poinformować Urząd Skarbowy o nabyciu darowizny oraz opłacić podatek. Mając na uwadze obecną wartość większości samochodów, darowizna w II, a już szczególnie w III grupie podatkowej w większości przypadków wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego.
Ile wynosi podatek od darowizny samochodu?
Wartość podatku od spadków i darowizn zależy od kwoty darowizny oraz stopnia pokrewieństwa stron umowy. W przypadku I grupy stawki są stosunkowo niskie, natomiast osoby należące do III grupy podatkowej, które otrzymują kosztowny samochód, muszą liczyć się z koniecznością zapłaty podatku w wysokości nawet kilku tysięcy złotych. Co istotne, podatek płaci się od nadwyżki ponad kwotę wolną. Aktualne stawki można znaleźć bezpośrednio w ustawie o podatku od spadków i darowizn.
Darowizna samochodu - jak prawidłowo przekazać pojazd?
Darowizna samochodu w rzeczywistości nie jest skomplikowana, jednak trzeba pamiętać o pewnych formalnościach. Ich niedopełnienie może narazić nas na konsekwencje prawne i finansowe. W kolejnych krokach należy więc:
sporządzić na piśmie umowę darowizny,
dokonać zgłoszenia darowizny u ubezpieczyciela,
dokonać zgłoszenia darowizny w Wydziale Komunikacji,
dokonać zgłoszenia darowizny w Urzędzie Skarbowym.
Warto sprawdzić, do kiedy samochód jest ubezpieczony. Pamiętajmy, że polisa OC nie zostanie automatycznie przedłużona, natomiast brak ciągłości ubezpieczenia naraża na niepotrzebne koszty, nie mówiąc już od braku elementarnej ochrony. Przy okazji nowy właściciel może dokupić dodatkowe pakiety, na przykład ubezpieczenie AC, NNW albo dodatkowe OC zagraniczne. Przeanalizujmy dokładnie swoje potrzeby, które mogą być różne od potrzeb poprzedniego właściciela samochodu. Prawidłowe przekazanie darowizny obejmuje także zgłoszenie u Urzędzie Gminy oraz Urzędzie Skarbowym. Co istotne, wartość samochodu podana w umowie darowizny może odbiegać od wartości rynkowej pojazdu, a to ona jest podstawą do naliczenia podatku od spadków i darowizn. Urzędnicy zwracają uwagę na kwoty zwłaszcza w przypadku, gdy znacząco odbiegają one od wartości rynkowych.
Komunikacja i motoryzacja ,
Podatki od aut i nieruchomości ,
Prawo i przepisy
15-05-2024
Umowa kupna-sprzedaży samochodu 2024 – Praktyczny Przewodnik
Umowa kupna-sprzedaży samochodu to kluczowy dokument, który reguluje prawa i obowiązki zarówno sprzedającego, jak i nabywcy. Jest to krok niezbędny przy transferze własności pojazdu. Poniżej przedstawiamy praktyczny przewodnik, jak napisać skuteczną umowę kupna-sprzedaży samochodu.
Jak napisać umowę kupna sprzedaży samochodu
Dane identyfikacyjne stron
Pierwszym krokiem jest dokładne określenie stron umowy. Należy podać pełne dane osobowe sprzedającego i nabywcy, w tym imię, nazwisko, adres zamieszkania oraz numer dowodu osobistego.
Opis pojazdu
Następnie należy dokładnie opisać sprzedawany pojazd. W opisie powinny znaleźć się m.in. marka, model, rok produkcji, numer nadwozia (VIN), numer rejestracyjny oraz przebieg pojazdu w momencie sprzedaży.
Cena i forma płatności
Umowa powinna jednoznacznie określać cenę sprzedaży pojazdu oraz formę płatności. W przypadku płatności gotówką, należy podać kwotę w złotych oraz ewentualnie potwierdzić otrzymanie zapłaty. W przypadku płatności przelewem, należy podać numer konta bankowego, na które ma zostać przelana kwota.
Gwarancje i zobowiązania
Nabywca może wymagać od sprzedającego udzielenia gwarancji na stan techniczny pojazdu lub zobowiązania do naprawy ewentualnych usterek w określonym czasie po zawarciu umowy.
Termin i miejsce przekazania pojazdu
Umowa powinna określać termin i miejsce, w którym nastąpi przekazanie pojazdu. Należy również uwzględnić ewentualne opóźnienia związane z rejestracją pojazdu lub wymianą dokumentów.
Oświadczenia stron
Umowa powinna zawierać oświadczenia stron potwierdzające, że są one uprawnione do zawarcia umowy oraz że pojazd nie jest obciążony żadnymi zobowiązaniami lub ograniczeniami praw do dysponowania nim.
Postanowienia końcowe
Na zakończenie umowy warto uwzględnić postanowienia końcowe, np. informację o odpowiedzialności za ewentualne ukryte wady pojazdu.
Przygotowując umowę kupna-sprzedaży samochodu, warto również skonsultować się z prawnikiem lub notariuszem, którzy mogą udzielić dodatkowych wskazówek i zapewnić, że dokument spełnia wszystkie wymogi prawne.
Co powinna zawierać umowa kupna sprzedaży samochodu?
Umowa kupna-sprzedaży samochodu to dokument o kluczowym znaczeniu przy transferze własności pojazdu. Warto zadbać, aby zawierała wszystkie istotne elementy, które będą chronić prawa i interesy obu stron. Poniżej przedstawiamy, co powinna zawierać skuteczna umowa kupna-sprzedaży samochodu. Pierwszym i podstawowym elementem umowy jest dokładne określenie stron transakcji. Należy podać pełne dane osobowe sprzedającego i nabywcy, w tym imię, nazwisko, adres zamieszkania oraz numer dowodu osobistego. Następnie umowa powinna zawierać szczegółowy opis sprzedawanego pojazdu. W opisie powinny znaleźć się m.in. marka, model, rok produkcji, numer nadwozia (VIN), numer rejestracyjny oraz aktualny przebieg pojazdu. Umowa powinna jednoznacznie określić cenę sprzedaży pojazdu oraz formę płatności. W przypadku płatności gotówką, należy podać kwotę w złotych oraz ewentualnie potwierdzić otrzymanie zapłaty. W przypadku płatności przelewem, należy podać numer konta bankowego, na które ma zostać przelana kwota. W umowie można uwzględnić gwarancje dotyczące stanu technicznego pojazdu lub zobowiązania sprzedającego do naprawy ewentualnych usterek w określonym czasie po zawarciu umowy. Umowa powinna precyzyjnie określić termin i miejsce, w którym nastąpi przekazanie pojazdu. Należy również uwzględnić ewentualne opóźnienia związane z rejestracją pojazdu lub wymianą dokumentów. Warto również uwzględnić oświadczenia stron potwierdzające, że są one uprawnione do zawarcia umowy oraz że pojazd nie jest obciążony żadnymi zobowiązaniami lub ograniczeniami praw do dysponowania nim.
Jakie dokumenty są potrzebne do umowy kupna sprzedaży samochodu?
Umowa kupna-sprzedaży samochodu to istotny dokument prawny, który chroni zarówno sprzedającego, jak i nabywcę. Aby ją prawidłowo sporządzić, konieczne jest zgromadzenie kilku kluczowych dokumentów. Przede wszystkim potrzebujesz dowodu osobistego lub innego dokumentu tożsamości, aby potwierdzić swoją tożsamość. Sprzedający również będzie musiał okazać swój dowód osobisty. Ponadto wymagane są dokumenty związane ze samochodem. Do najważniejszych należy:
Dokument rejestracyjny (dowód rejestracyjny): Potwierdza on, że samochód jest zarejestrowany na daną osobę lub firmę. Sprzedający musi przekazać ten dokument nabywcy.
Dokument techniczny (karta pojazdu): To dokument zawierający szczegółowe informacje o samochodzie, takie jak numer identyfikacyjny pojazdu (VIN), masa pojazdu, dane techniczne, itp.
Dowód zakupu lub faktura: Potwierdza ona legalne nabycie pojazdu przez aktualnego właściciela. Jeśli samochód był kupiony od dealera lub osoby prywatnej, istnieje faktura, która potwierdza transakcję.
Świadectwo homologacji (jeśli dotyczy): Jeśli samochód przeszedł modyfikacje lub jest importowany z innego kraju, może być wymagane świadectwo homologacji, które potwierdza, że pojazd spełnia wymogi techniczne.
Aktualne badanie techniczne (jeśli dotyczy): Niektóre kraje wymagają, aby samochód przechodził regularne badania techniczne w celu potwierdzenia jego sprawności i bezpieczeństwa.
Pamiętaj, że wymagane dokumenty mogą się różnić w zależności od jurysdykcji i sytuacji konkretnej transakcji. Zawsze warto sprawdzić lokalne przepisy, aby upewnić się, że wszystkie niezbędne dokumenty zostały zebrane przed podpisaniem umowy kupna-sprzedaży.
Formalności związane z umową kupna sprzedaży samochodu
Zanim zostanie podpisana umowa kupna-sprzedaży samochodu, konieczne jest dopełnienie pewnych formalności. Pierwszą z nich jest uzyskanie kompletnego zestawu dokumentów dotyczących samochodu, takich jak dowód rejestracyjny, dokument techniczny oraz ewentualne inne ważne dokumenty, które potwierdzają legalność i stan techniczny pojazdu.
Po sporządzeniu umowy, konieczne jest jej podpisanie przez obie strony. Zaleca się również dołączenie do umowy kupna-sprzedaży innych dokumentów, takich jak potwierdzenie uregulowania opłat podatkowych i mandatów, aby uniknąć ewentualnych komplikacji w przyszłości.
Po podpisaniu umowy, konieczne jest zgłoszenie zmiany właściciela pojazdu w odpowiednich urzędach, co zazwyczaj wymaga wizyty w urzędzie komunikacji drogowej. Niezgłoszenie zmiany właściciela może prowadzić do problemów prawnych i finansowych dla obu stron transakcji.
Ważne jest również, aby każda ze stron zachowała kopię umowy kupna-sprzedaży oraz innych istotnych dokumentów dla własnych celów archiwalnych i jako dowód zawartej transakcji. Dzięki tym formalnościom można uniknąć potencjalnych sporów i problemów związanych z transakcją kupna-sprzedaży samochodu.
Co się dzieje z ubezpieczeniem OC po sprzedaży auta?
Po sprzedaży samochodu, ubezpieczenie OC (odpowiedzialności cywilnej) nie przechodzi automatycznie na nowego właściciela. Oznacza to, że jako sprzedający musisz poinformować swojego ubezpieczyciela o sprzedaży i zrezygnować z polisy ubezpieczeniowej dla tego konkretnego pojazdu. Zazwyczaj ubezpieczyciele wymagają pisemnego potwierdzenia sprzedaży lub złożenia odpowiedniego formularza.
Nowy właściciel będzie musiał zawrzeć nową polisę ubezpieczeniową dla samochodu na swoje nazwisko. W niektórych przypadkach można przenieść istniejącą polisę na nowego właściciela, ale proces ten może się różnić w zależności od polisy i ubezpieczyciela.
Ważne jest, aby niezwłocznie powiadomić ubezpieczyciela o zmianie właściciela, aby uniknąć potencjalnych problemów związanych z niewłaściwym ubezpieczeniem lub nieuregulowanymi opłatami. Niezgłoszenie zmiany właściciela może skutkować utratą ochrony ubezpieczeniowej w przypadku wypadku lub innej sytuacji, która wymagałaby interwencji ubezpieczyciela. Dlatego ważne jest, aby zarówno sprzedający, jak i nowy właściciel samochodu, działał zgodnie z wymogami ubezpieczyciela i lokalnymi przepisami w zakresie zmiany własności pojazdu.
Nieruchomości ,
Prawo i przepisy
14-05-2024
Zakaz postoju a zakaz zatrzymywania się: jakie są różnice?
Zakaz postoju i zakaz zatrzymywania się są codziennością na drogach, ale czy wiesz, czym się różnią? Choć mogą wydawać się relatywnie podobne, mają swoje subtelne, ale istotne różnice, które wpływają na sposób, w jaki poruszamy się po ulicach. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ich temat, to zapraszamy do lektury.
Jakie są różnice między zakazem postoju a zakazem zatrzymywania się?
W wielu miejscach miasta i na drogach można zauważyć znaki informujące o zakazie postoju lub zatrzymywania się. Jednakże nie wszyscy kierowcy zdają sobie sprawę z istotnej różnicy między nimi. Zakaz postoju oznacza, że nie można zostawić pojazdu w danym miejscu na dłuższy czas niż jest to konieczne do załadunku lub wyładunku pasażerów lub towarów. Z kolei zakaz zatrzymywania się oznacza, że nie wolno zatrzymywać pojazdu w danym miejscu nawet na króciutką chwilę. Różnica między nimi dotyczy głównie czasu trwania oraz elastyczności. Podczas gdy zakaz postoju pozwala na krótkotrwałe zatrzymanie się podczas załadunku lub wyładunku, zakaz zatrzymywania się jest znacznie bardziej rygorystyczny, wymagając unikania zatrzymywania się w ogóle. Naruszenie zakazu postoju najczęściej skutkuje nałożeniem mandatu finansowego, zaś naruszenie zakazu zatrzymywania się powinno prowadzić do poważniejszych konsekwencji, włączając w to mandat oraz w skrajnych przypadkach nawet odholowanie pojazdu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla uniknięcia nieprzyjemnych sytuacji na drodze oraz zachowania bezpieczeństwa. Osoby posiadające własny pojazd powinny pamiętać o tym, jak ważne jest jego ubezpieczenie. Jeśli chcesz po nie sięgnąć, to warto zapoznać się z ofertą firmy TUZ. Jedną z jej głównych specjalności jest popularne ubezpieczenie OC.
Znaki drogowe zakazu postoju (B-35) i zakazu zatrzymywania się (B-36) – co oznaczają?
Znaki drogowe są kluczowym elementem infrastruktury drogowej, odgrywając niemałą rolę w regulowaniu ruchu oraz zapewnianiu bezpieczeństwa na drogach. Wśród nich znajdują się znaki informujące o zakazach, do których zaliczamy chociażby zakaz postoju (oznaczany symbolem B-35) i zakaz zatrzymywania się (oznaczany symbolem B-36). Te dwa rodzaje zakazów mają istotne znaczenie dla utrzymania porządku na drogach oraz zapewnienia płynności ruchu.
Znak zakazu postoju (B-35) informuje kierowców, że w danym obszarze nie mogą pozostawiać swoich pojazdów na dłuższy czas, chyba że jest to niezbędne do szybkiego załadunku lub wyładunku pasażerów lub towarów. Z kolei znak zakazu zatrzymywania się (B-36) nakazuje kierowcom całkowite unikanie zatrzymywania się w określonym obszarze. Oba te znaki mają na celu zapobieganie zatorom drogowym oraz zapewnienie swobodnego przepływu ruchu. Nieprzestrzeganie tych zakazów może prowadzić do różnych niepożądanych konsekwencji, takich jak nałożenie mandatu finansowego czy stworzenie potencjalnego zagrożenia dla pieszych i innych uczestników ruchu drogowego. Dlatego też ważne jest, aby kierowcy byli w pełni świadomi znaczenia tych znaków oraz stosowali się do nich w celu utrzymania bezpieczeństwa na drogach.
Czy o zakazach zatrzymywania się i postoju informują tylko znaki?
Znaki drogowe stanowią istotny sposób informowania kierowców o zakazach zatrzymywania się i postoju na drogach. Jednakże to nie tylko znaki są odpowiedzialne za przekazywanie tych informacji. Oprócz znaków, zakazy zatrzymywania się i postoju mogą być również określane przez inne środki regulacji ruchu drogowego oraz przepisy prawne. Co ważne, zakazy zatrzymywania się i postoju są czasami komunikowane za pomocą linii malowanych na jezdni lub chodniku, a także poprzez dodatkowe tablice informacyjne. Są one umieszczane w miejscach, gdzie szczególnie istotne jest zapewnienie swobodnego przepływu ruchu lub uniknięcie utrudnień dla innych uczestników drogi.
Oprócz środków fizycznych, kierowców o zakazach zatrzymywania się i postoju informują również przepisy prawne dotyczące ruchu drogowego. Przepisy te precyzują, gdzie i kiedy zatrzymywanie się lub pozostawianie pojazdu jest niedopuszczalne, co pomaga utrzymać bezpieczeństwo na drogach oraz płynność ruchu. Dlatego też, choć znaki drogowe są kluczowym elementem informowania o zakazach zatrzymywania się i postoju, istnieje cały zestaw innych środków, które również pełnią tę funkcję, wspierając przepisy prawa i dbając o bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu drogowego.
Kary za złamanie zakazu postoju i zakazu zatrzymywania się
Kary za złamanie zakazów postoju i zatrzymywania się są ustalane w oparciu o przepisy prawa dotyczące ruchu drogowego oraz lokalne regulacje. Naruszenie tych zakazów może skutkować nałożeniem mandatu finansowego oraz innych konsekwencji prawnych, które mają na celu egzekwowanie przestrzegania przepisów oraz zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Za złamanie zakazu postoju, które polega na pozostawieniu pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione, kierowca może zostać ukarany mandatem finansowym. Wysokość mandatu może wynosić zarówno zaledwie 100, jak i aż 1200 złotych. Co więcej, w przypadku poważnych naruszeń lub wielokrotnego łamania przepisów, kierowca może ponieść dodatkowe konsekwencje, takie jak utrata punktów karnych na prawo jazdy czy nawet obowiązek stawienia się przed sądem.
Złamanie zakazu zatrzymywania się również może skutkować nałożeniem mandatu finansowego oraz innych sankcji prawnych. Ze względu na bardziej rygorystyczny charakter tego zakazu, konsekwencje za jego naruszenie mogą być jednak jeszcze poważniejsze. W skrajnych przypadkach, na przykład gdy zatrzymanie się w zakazanym miejscu stwarza zagrożenie dla innych uczestników ruchu, kierowca może nawet stracić prawo jazdy. Warto zauważyć, że wysokość mandatów oraz inne konsekwencje za złamanie zakazów postoju i zatrzymywania się mogą być różne w zależności od decyzji organów egzekwujących prawo. Dlatego też istotne jest, aby kierowcy byli świadomi tych przepisów oraz przestrzegali ich, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji i zapewnić bezpieczeństwo na drogach dla wszystkich uczestników ruchu.
Wyjątki od zakazu postoju i zakazu zatrzymywania się – kiedy można zaparkować lub zatrzymać pojazd?
Chociaż zakazy postoju i zatrzymywania się są istotnymi środkami regulującymi ruch drogowy, istnieją sytuacje, w których to kierowcy mogą zaparkować lub zatrzymać pojazd pomimo obowiązującego zakazu. Przepisy prawa oraz lokalne regulacje określają wyjątki, które mają na celu umożliwienie kierowcom krótkotrwałego zatrzymania się w sytuacjach, gdy jest to obligatoryjne. Jednym z powszechnych wyjątków od zakazu postoju jest możliwość zatrzymania się w celu załadunku lub wyładunku pasażerów bądź towarów. Kierowcy mogą legalnie pozostawić pojazd na chwilę, aby umożliwić pasażerom lub dostawcom szybkie wyjście albo załadunek. Należy jednak pamiętać, że nawet w tych sytuacjach obowiązuje zasada, aby nie utrudniać ruchu drogowego oraz nie stwarzać zagrożenia dla innych uczestników ruchu.
Warto wiedzieć, że istnieją również wyjątki od zakazu zatrzymywania się, które pozwalają kierowcom na chwilowe zatrzymanie pojazdu w wyjątkowych sytuacjach. Na przykład, kierowcy mogą zatrzymać się w miejscach wyznaczonych jako strefy postojowe lub na parkingach, które są przeznaczone do tego celu. Co więcej, istnieją sytuacje awaryjne, w których to zatrzymanie się pojazdu jest niezbędne ze względów bezpieczeństwa, na przykład w przypadku awarii lub nagłej potrzeby udzielenia pomocy medycznej innemu uczestnikowi ruchu.
Komunikacja i motoryzacja ,
Prawo i przepisy
12-05-2024
Kilometrówka 2024: stawki, zasady i rozliczenia
Mianem kilometrówki potocznie określa się zwrot kosztów za używanie prywatnego pojazdu, np. samochodu, do celów służbowych. Jest to bardzo ważny temat dla wielu przedsiębiorstw oraz zatrudnionych w nich osób; z tego powodu w 2024 roku nadal pozostają istotnym elementem polityki finansowej i podatkowej wielu firm. Zarówno dla ubezpieczycieli, jak i przedsiębiorców rozważających zagadnienia związane z kilometrówką szczególnie istotne jest zrozumienie aktualnych zasad ich rozliczania, stawek oraz tego, w jaki sposób wpływają one na kwestie podatkowe. Dlatego przyjrzeliśmy się tym zagadnieniom, by pomóc w lepszym zrozumieniu kilometrówek w 2024 roku.
Co to jest kilometrówka?
W wielu przypadkach wykonywanie obowiązków służbowych wiąże się z koniecznością korzystania przez pracownika z prywatnego samochodu lub innego pojazdu. W takiej sytuacji ma on jednak prawo do zwrotu poniesionych z tego tytułu kosztów. Rekompensaty te są obliczane na podstawie obowiązujących stawek, ustalanych przez Ministerstwo Finansów oraz liczby przejechanych kilometrów.
Kilometrówka funkcjonuje od 2002 roku, gdy została wprowadzona za sprawą Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Zgodnie z nim każdy pracownik zatrudniony na umowę o pracę ma prawo do otrzymania zwrotu kosztów użytkowania pojazdu do celów służbowych, o ile nie jest on własnością pracodawcy.
Prawidłowe rozliczanie kilometrówek jest ważne zarówno dla właściciela firmy, jak i pracowników. Główne powody to:
elastyczność - wprowadzenie kilometrówki daje przedsiębiorcy możliwość elastycznego zarządzania flotą pojazdów bez konieczności inwestowania w firmowe samochody,
motywacja pracowników - pozwala zatrudnionym efektywnie wykonywać obowiązki służbowe bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów ze środków prywatnych,
przejrzystość finansowa - kilometrówka pozwala dokładnie i uczciwie rozliczać koszty związane z podróżami służbowymi.
Stawki kilometrówki na 2024 rok
Obecnie obowiązujące stawki kilometrówki określa rozporządzenie, które weszło w życie 17 stycznia 2023 roku. Wraz z jego wydaniem nastąpiła aktualizacja stawek ustalonych w 2007 roku, służących do ustalenia kwoty miesięcznego ryczałtu. W 2024 roku prezentują się one następująco, w zależności od typu pojazdu:
Samochody osobowe
Pojemność silnika do 900 cm³: 0,5210 zł za km
Pojemność silnika powyżej 900 cm³: 0,8358 zł za km
Motocykle - 0,2300 zł za km
Motorowery - 0,1382 zł za km
Należy pamiętać, że podane stawki mogą różnić się w zależności od regionu oraz specyfiki pracy w danego typu przedsiębiorstwie. Z tego powodu należy zawsze dokładnie sprawdzać aktualnie obowiązujące regulacje.
Jak prawidłowo rozliczyć kilometrówkę w firmie?
Aby prawidłowo rozliczyć kilometrówkę w firmie, konieczna jest skrupulatna dokumentacja i precyzyjne przestrzeganie określonych procedur. Najważniejsze kroki, które należy podjąć w celu prawidłowego rozliczania kosztów użytkowania prywatnego pojazdu do celów służbowych to:
Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu
Ewidencja przebiegu pojazdu jest podstawowym dokumentem, który należy prowadzić w celu rozliczania kilometrówki. Powinna zawierać następujące elementy:
Datę i cel podróży,
Miejsce rozpoczęcia i zakończenia podróży,
Liczbę przejechanych kilometrów,
Podpis pracownika,
Obliczenie należności
Powyższe ewidencje stanowią podstawę do obliczenia należności za przejechane kilometry. W tym celu mnoży się liczbę kilometrów przez odpowiednią stawkę.
Złożenie odpowiednich dokumentów
W celu uzyskania zwrotu kosztów pracownik musi złożyć ewidencję przebiegu pojazdu do działu księgowości lub HR w firmie, gdzie dokonywana jest jej weryfikacja i zatwierdzenie.
Wypłata należności
Po zatwierdzeniu ewidencji przebiegu pojazdu pracownikowi wypłacane są środku obliczone na podstawie ustalonej stawki za kilometr. Co ważne, kwota ta jest zwolniona z podatku dochodowego, pod warunkiem, że nie przekracza określonych limitów.
Dokumentacja potrzebna do rozliczenia kilometrówki
Prawidłowo prowadzona dokumentacja jest najważniejszym elementem prawidłowego rozliczania kilometrówki. Jest to o tyle istotne, że brak odpowiednich dokumentów lub nieprawidłowości w ich prowadzeniu mogą utrudnić lub nawet uniemożliwić rozliczenia. Niezbędne są:
Ewidencja przebiegu pojazdu - musi być prowadzona dokładnie i systematycznie - tak, by zawierać wszystkie niezbędne, wymienione wcześniej informacje,
Wniosek o zwrot kosztów, zawierający:
Dane pracownika,
Dane pojazdu - marka, model, numer rejestracyjny,
Podsumowanie przejechanych kilometrów i należności.
W niektórych przypadkach konieczne jest przedłożenie dodatkowych dokumentów potwierdzających odbycie podróży służbowej, takich jak bilety parkingowe czy faktury za paliwo. Ponadto wiele firm zawiera z pracownikami specjalne umowy precyzujące warunki użytkowania prywatnego pojazdu do celów służbowych oraz sposób rozliczania kilometrówki.
Kilometrówka a podatek dochodowy – co warto wiedzieć?
Kwota kilometrówki może być zwolniona z podatku dochodowego. Ważne jest jednak to, by nie przekraczała określonych limitów i była odpowiednio udokumentowana. Limity te wynoszą odpowiednio:
dla mieszkańców gmin do 100 tys. mieszkańców – 300 km,
dla mieszkańców gmin od 100 tys. do 500 tys. mieszkańców – 500 km,
dla mieszkańców gmin powyżej 500 tys. mieszkańców – 700 km.
W niektórych przypadkach limity te mogą być większe. Wynoszą one np. 1500 km dla pojazdów użytkowanych w służbie leśnej lub do 3000 km w przypadku pojazdów używanych w celach ratowniczych (np. w sytuacji zagrożenia klęską żywiołową lub usuwania jej następstw).
Do obowiązków pracodawcy należy prawidłowe rozliczanie kilometrówki oraz monitorowanie, czy zwrot nie przekracza ustawowych limitów. W przeciwnym wypadku może być on zobowiązany do odprowadzenia zaliczki na poczet podatku dochodowego. Z tego powodu prawidłowo prowadzona dokumentacja jest szczególnie istotna w przypadku kontroli skarbowej. Organy podatkowe mogą bowiem wymagać przedstawienia ewidencji przebiegu pojazdu, złożonych wniosków oraz innych dokumentów, które mają potwierdzać zgodność rozliczeń z przepisami.
W 2024 roku kilometrówka nadal stanowi istotny element polityki finansowej oraz podatkowej wielu przedsiębiorstw. Dla prawidłowego rozliczenia kosztów użytkowania pojazdów kluczowe jest zrozumienie aktualnie obowiązujących stawek, zasad ich rozliczeń oraz wymogów związanych z prowadzeniem dokumentacji. W razie wątpliwości warto zwrócić się do ubezpieczyciela w celu uzyskania wskazówek i niezbędnych informacji, co pozwoli uniknąć kłopotów związanych z niewłaściwym rozliczeniem kilometrówki. Przede wszystkim należy zwracać uwagę na aktualnie obowiązujące przepisy i skrupulatnie prowadzić konieczną dokumentację. Dzięki temu zyskuje się pewność, że kilometrówka zostanie rozliczona zgodnie z prawem oraz w sposób eliminujący potencjalne problemy podatkowe.
Komunikacja i motoryzacja ,
Prawo i przepisy
11-05-2024
Punkty karne, a ubezpieczenie – Co musisz wiedzieć?
Kierowcy, którzy nie przestrzegali przepisów ruchu na drodze i w konsekwencji zostali ukarani punktami karnymi, powinni wiedzieć, że w zależności od liczby wykroczeń stawka ubezpieczenia OC (odpowiedzialności cywilnej) może się zwiększyć. Jak szybko sprawdzić swoje punkty karne? Przekonaj się, co jeszcze warto o nich wiedzieć i po jakim czasie są one usuwane z rejestru kierowców.
Punkty karne - czym one są?
Na początek warto wyjaśnić, jaką rolę pełnią punkty karne. Jak mówią przepisy, za wykroczenia przyznawane się nie tylko kary finansowe w formie mandatu, który trzeba uiścić w podanym terminie, ale także punkty karne. Taryfikator - licznik służący do pokazywania sankcji, które grożą za konkretne złamanie zasad bezpieczeństwa ruchu na drodze. W jakim celu wprowadzono punkty karne? Tak naprawdę ich celem jest zniechęcanie kierowców do przekraczania limitów prędkości. Biorąc pod uwagę fakt, iż otrzymanie zbyt wielu punktów za wykroczenia może poskutkować odebraniem prawa jazdy, co znacząco wpływa na zachowanie osób, którym zależy na zachowaniu uprawnień. Jednak istnieje też drugi powód - dążenie do zredukowania liczby kierowców tworzących na drodze zagrożenie dla siebie i innych przez częste łamanie określonych przepisów.
Jak sprawdzić swoje punkty karne online?
Niedawno jedynie na komisariacie można było uzyskać informacje o liczbie otrzymanych punktów karnych. Jednakże obecnie wystarczy kilka minut, aby sprawdzić, za co zostały przyznane i tym samym upewnić się, ile brakuje do przekroczenia ich limitu. Co trzeba zrobić, żeby drogą internetową zdobyć pożądane dane? Aby na bieżąco kontrolować stan swych punktów karnych, należy założyć profil zaufany. Pomoże on potwierdzić twoją tożsamość.
Zakładając wspomniany profil, warto stosować się do poradnika zamieszczonego w serwisie Rzeczypospolitej Polskiej: gov.pl. Następnie należy przejść do sekcji ''Sprawdź swoje punkty karne'', zalogować się na konto i uzyskać wszelkie niezbędne informacje. Jednak jeżeli potrzebne jest urzędowe zaświadczenie, powinieneś udać się na komisariat policji.
Aplikacja mObywatel
Również w aplikacji mObywatel, dostępnej do pobrania ze sklepu Google Play oraz App Store, każdy kierowca ma możliwość szybkiego sprawdzenia stanu swoich punktów karnych. To intuicyjne narzędzie umożliwia łatwy dostęp do danych z Centralnej Ewidencji Kierowców, co jest szczególnie przydatne dla osób chcących na bieżąco monitorować swoje punkty oraz dla tych, którzy planują korzystać z opcji wygaszania punktów po określonym czasie.
Punkty karne za przekroczenie prędkości - Ile można otrzymać?
Liczba punktów karnych za przekroczenie prędkości została podniesiona w roku 2024. Jak konkretnie wyglądają stawki za wykroczenia związane z za szybką jazdą na drodze?
Kara za przekroczenie prędkości w 2024 r. o:
10 km/h - 1 punkt karny;
11-15 km/h - 2 punkty karne;
16-20 km/h - 3 punkty karne;
21 do 25 km/h - 5 punkty karne;
26 do 30 km/h - 7 punktów karnych;
31-40 km/h - 9 punktów karnych;
41 do 50 km/h - 11 punktów karnych;
51-60 km/h - 13 punktów karnych;
61-70 km/h - 14 punktów karnych;
ponad 70 km/h - 15 punktów karnych.
Warto również wiedzieć, za ile punktów karnych można stracić prawo jazdy. Przepisy, które obowiązują od tego roku, czyli 2024, nie przewidują zmiany liczby punktów, której przekroczenie grozi utratą uprawnień do prowadzenia pojazdu. Wobec tego kierowców, którzy posiadają swe prawa jazdy krócej niż 12 miesięcy, obowiązuje limit w wysokości 20. Z kolei pozostałe osoby, nie mogą otrzymać więcej niż 24 punkty karne.
Czy punkty karne wpływają na wysokość składki ubezpieczeniowej?
To, ile punktów na swym koncie posiada kierowca, może mieć znaczący wpływ na wysokość składki ubezpieczeniowej. Jednakże ubezpieczyciel nie musi brać pod uwagę tych informacji, do których - w świetle przepisów, które weszły w życie w 2022 roku - ma dostęp. Mimo tego, osoby, które często łamały przepisy i zostały karane punktami karnymi, mogą liczyć na zwiększenie opłat przeznaczonych na składkę ubezpieczeniową. Ubezpieczyciele mogą się bowiem obawiać, że tacy kierowcy będą stanowić duże ryzyko na drodze i w konsekwencji prawdopodobieństwo, że spowodują kolizję wzrośnie. Jeśli chcesz uzyskać konkretne informacje i korzystną ofertę, zapoznaj się z ofertą ubezpieczeń pojazdów i dowiedz się, jaką stawkę zaproponuje ci nasz doradca.
Po jakim czasie punkty karne są usuwane z rejestru kierowców?
Nowe ustalenie związane z punktami karnymi przewidują, iż te znikną po upływie 12 miesięcy. Oznacza to, iż wykroczenia sankcjonowane poprzez przypisywanie kierowcom łamiącym przepisy odpowiednią ilość punktów, zostaną po wyżej wymienionym czasie usunięte z rejestru kierowców. Dotyczy to zarówno tych, przyznanych w ciągu 2024 roku, jak i wystawionych po 17 września 2023. Z kolei punkty karne, którymi ukarano kierowcę przed wejściem w życie nowych przepisów, będą mogły zostać usunięte dopiero po dwóch latach. Niestety, trzeba zaznaczyć, iż wspomniane okresy, po których informacje o punktach są unieważnione, czyli znikają z centralnej ewidencji, liczy się od dnia, w którym opłacono mandat.
Nieprzestrzeganie przepisów wiąże się nie tylko z dotkliwymi stratami finansowymi, ale i znacznie poważniejszymi konsekwencjami. Utrata prawa jazdy jest jedną z nich. Biorąc pod uwagę fakt, iż obecnie kierowca - w zależności od liczby popełnionych wykroczeń - może jednorazowo otrzymać aż 15 punktów karnych, co niebezpiecznie zbliża do przekroczenia limitu, po którym odbierane są uprawnienia do kierowania pojazdem, warto pochylić się nad tematem ich redukcji. Możliwa jest wyłącznie dzięki przejściu specjalnego szkolenia. Taki kurs składa się z kilku wykładów dotyczących zasad ruchu na drodze czy istoty prawidłowego zachowania podczas kierowania pojazdem, które prowadzone są przez wykwalifikowanego policjanta lub osobę, która zajmuje się zagadnieniem bezpieczeństwa ruchu drogowego. Pozostała część polega na wykonaniu zadania praktycznego. Po jego ukończeniu możliwe jest zredukowanie maksymalnie sześciu punktów karnych. Należy jednak pamiętać, że takie kursy są płatne - ceny mogą się nieco różnić w zależności od konkretnego ośrodka.
Obowiązkowe ubezpieczenie pojazdu - co obejmuje i gdzie je wykupić?
Ubezpieczenie OC jest obowiązkowe i chroni właściciela pojazdu przed wydatkami wiążącymi się ze szkodami wyrządzonymi podczas jego ruchu na drodze. Obejmuje ono zarówno szkody materialne (pokrycie wszelkich napraw) , jak i osobowe (opłacenie leczenia osoby, która przez twój pojazd poniosła uszczerbek na zdrowiu). Jeżeli chodzi o składki na ubezpieczenie, w zależności od wybranego towarzystwa ubezpieczeniowego oraz takich czynników jak: doświadczenie w prowadzeniu samochodu oraz stanu technicznego (wiek, marka itd.), mogą się różnić wysokością. Niedopełnienie obowiązku posiadania ważnej polisy OC wiąże się z surowymi konsekwencjami finansowymi. W przypadku kontroli drogowej, brak ubezpieczenia może skutkować nałożeniem przez Urząd Nadzoru Finansowego kar pieniężnych, które są zależne od rodzaju pojazdu i mogą wynosić nawet kilka tysięcy złotych.
Warto również zastanowić się nad polisą AC, która jest dobrowolna i przyda się w sytuacji, kiedy twój pojazd z winy osób trzecich ulegnie uszkodzeniom. Zarówno ubezpieczenie OC, jak i ubezpieczenie AC można kupić na stronie https://tuz.pl/.
Od roku 2024 przepisy dotyczące wykroczeń na drogach zaostrzyły się, a co za tym idzie, zwiększyła się kwota mandatów i przyznawana liczba punktów karnych. Mają one na celu zapewnienie większego bezpieczeństwa pieszym i kierowcom. Jednakże warto pamiętać, iż ubezpieczyciel ma wgląd w informacje dotyczące złamania przepisu przez osobę, która wykupiła ubezpieczenie. W związku z liczbą punktów karnych składka na OC może się zwiększyć.
Prawo i przepisy ,
Prawo jazdy i rejestracja pojazdów
10-05-2024
Wypowiedzenie umowy najmu – jak skutecznie wypowiedzieć najem?
Wypowiedzenie umowy najmu przebiega na innych zasadach w zależności od tego, jakiego rodzaju najmu dotyczy. Bardzo istotną kwestią jest też to, czy umowa została zawarta na czas określony, czy nieokreślony. Jakie przepisy warto znać, zanim wypowiemy umowę najmu? W jaki sposób prawidłowo wypowiedzieć umowę między najemcą a wynajmującym? Sprawdź!
Przepisy prawne dotyczące wypowiedzenia umowy najmu
Podstawowe zasady rozwiązywania umów najmu określają przepisy Kodeksu cywilnego. Należy stosować się do nich za każdym razem, kiedy w treści umowy nie uregulowano w żaden sposób kwestii związanych z wypowiedzeniem umowy najmu przez najemcę lub wynajmującego. W stosunku do umów najmu lokali mieszkalnych zastosowanie znajdują dodatkowo przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów. Oznacza to, że najemca mieszkania przeznaczonego na cele mieszkaniowe jest najlepiej chroniony przed nagłym rozwiązaniem umowy najmu. Ustawa nie zabezpiecza natomiast najemców lokali użytkowych, czyli tych przeznaczonych pod działalność gospodarczą.
Umowa najmu na czas określony i nieokreślony – jaka jest różnica?
Drugim bardzo ważnym czynnikiem, mającym wpływ na zasady, jakich należy przestrzegać przy wypowiedzeniu umowy najmu, jest czas trwania takiej umowy. Stosunek najmu może zostać zawarty na czas określony lub nieokreślony. Umowę zawartą na czas nieokreślony wolno jest rozwiązać w każdym czasie z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Na jego długość ma wpływ przede wszystkim to, w jakich odstępach czasu najemca płaci wynajmującemu czynsz najmu. Jeśli zaś chodzi o wypowiedzenie umowy zawartej na czas określony, to jest to rozwiązanie dozwolone jedynie w ściśle określonych przypadkach. Zgodnie z treścią art. 73 § 3 Kodeksu cywilnego, jeśli czas trwania najmu jest oznaczony, to zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć najem w okolicznościach przewidzianych w treści umowy. W przypadku, gdy umowa nie przewiduje takiej możliwości, najmu nie można wypowiedzieć przed terminem oznaczonym w treści dokumentu - wyjątkiem jest rozwiązanie umowy za porozumieniem stron.
Okres wypowiedzenia umowy najmu – co warto wiedzieć?
Okres wypowiedzenia umowy najmu obowiązuje przy zakończeniu stosunku najmu zawartego na czas nieokreślony. Zgodnie z przepisami trwa on co najmniej:
trzy miesiące, jeśli płatność czynszu następuje w odstępach dłuższych niż miesiąc,
jeden miesiąc, jeśli płatność czynszu następuje co miesiąc,
trzy dni, jeśli czynsz płacony jest w odstępach krótszych niż miesiąc,
jeden dzień w przypadku najmu dziennego.
Co ważne, strony mają prawo ustalić w umowie inne terminy wypowiedzenia, o ile nie będą to terminy krótsze niż przewiduje Kodeks cywilny. Na czym polega natomiast okres wypowiedzenia? Rozwiązanie to ma chronić zarówno wynajmującego, jak i najemcę. Dzięki okresowi wypowiedzenia wynajmujący zyskuje czas na znalezienie nowego lokatora i zachowanie ciągłości przychodów z tytułu najmu. Z kolei dla najemcy okres wypowiedzenia jest okresem ochronnym, który zabezpiecza go przed utratą miejsca zamieszkania z dnia na dzień.
Wypowiedzenie umowy najmu przez wynajmującego
Prawo do wypowiedzenia umowy najmu przysługuje zarówno wynajmującemu, jak i najemcy. W przypadku umowy zawartej na czas nieokreślony, przyczyna zakończenia stosunku najmu nie ma znaczenia. Jeśli jednak chodzi o wypowiedzenie umowy najmu zawartej na czas oznaczony, rozwiązanie to dopuszcza się wyłącznie w określonych przypadkach. W uzasadnionych okolicznościach rozwiązanie umowy może nastąpić nawet z dnia na dzień. Najczęściej, kontrakt pomiędzy stronami przewiduje możliwość wypowiedzenia umowy najmu przez właściciela lokalu w trybie natychmiastowym w przypadku, kiedy najemca rażąco narusza warunki umowy. Przykładowe naruszenia warunków umowy najmu to:
podnajmowanie lokalu osobom trzecim bez zgody wynajmującego,
korzystanie z lokalu niezgodnie z jego przeznaczeniem,
korzystanie z lokalu w sposób, który czyni uciążliwym korzystanie z lokali sąsiednich.
Jak łatwo się domyślić, najczęściej przyczyną wypowiedzenia umowy najmu z winy najemcy jest jednak zaleganie z płatnościami za czynsz lub media. Należy pamiętać przy tym, że najemca lokalu mieszkalnego jest chroniony przez przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów. Zgodnie z treścią tego aktu prawnego, w przypadku zwłoki w zapłacie wynajmujący musi w pierwszej kolejności poinformować swojego lokatora o powstałych zobowiązaniach (na piśmie) oraz wyznaczyć mu dodatkowy miesięczny termin na zapłatę zaległego czynszu. Jeśli właściciel mieszkania nie zastosuje się do tych zasad, wypowiedzenie umowy najmu będzie bezskuteczne.
Wypowiedzenie umowy najmu przez najemcę
Podobnie jak wynajmujący, również najemca może wypowiedzieć umowę najmu w trybie natychmiastowym. Jest to rozwiązanie dopuszczalne tylko w uzasadnionych sytuacjach - kiedy właściciel mieszkania w sposób rażący narusza postanowienia umowy lub swoje obowiązki ustawowe. Przykładową przyczyną wypowiedzenie umowy najmu przez najemcę może być:
istnienie takiej wady lokalu, która uniemożliwia korzystanie z niego,
istnienie takiej wady lokalu, która zagraża zdrowiu najemcy.
Warto wspomnieć również, że w umowie najmu zawartej na czas określony można zawrzeć postanowienie, które uprawnia obie strony do wypowiedzenia umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia, np. miesięcznego.
Jak prawidłowo wypowiedzieć umowę najmu?
Wypowiedzenie umowy najmu jest jednostronnym oświadczeniem woli. Aby było skuteczne, musi przyjmować formę pisemną. Co więcej, należy dostarczyć je drugiej stronie tak, aby ta mogła zapoznać się z jego treścią. W praktyce oznacza to, że wypowiedzenie umowy można wysłać listem poleconym lub wręczyć wynajmującemu/najemcy osobiście. Warto jednak uzyskać przy tym potwierdzenie odbioru dokumentu. Jeśli rozwiązanie umowy wiąże się z zachowaniem okresu wypowiedzenia, jego bieg rozpoczyna się od momentu doręczenia pisma drugiej stronie.
Wzór pisma do wypowiedzenia umowy najmu
Wiele osób zastanawia się, jak napisać skuteczne wypowiedzenie umowy najmu. Wbrew pozorom, pismo tego typu nie jest szczególnie skomplikowane. Należy uwzględnić w nim przede wszystkim:
datę i miejsce sporządzenia,
dane stron umowy,
oznaczenie umowy, której dotyczy dokument (data i miejsce zawarcia, czas trwania),
oświadczenie o wypowiedzeniu z uzasadnieniem (jeśli jest konieczne),
datę wypowiedzenia oraz informację o obowiązującym okresie wypowiedzenia (jeżeli dotyczy),
podpis strony składającej wypowiedzenie.
Czy tylko umowa zabezpiecza interes wynajmującego i najemcy?
Odpowiednio skonstruowana umowa powinna chronić zarówno wynajmującego, jak i najemcę przed niespodziewanym wypowiedzeniem umowy i zakończeniem stosunku najmu. Jednak ochronę obu stronom może zapewnić także odpowiednie ubezpieczenie. Właściciel lokalu powinien wykupić dla siebie polisę obejmującą mury, ruchomości domowe i elementy stałe. Ubezpieczenie mieszkania zagwarantuje mu ochronę przed skutkami takich zdarzeń losowych, jak pożar czy zalanie. Najemca mieszkania nie ma zwykle obowiązku zakupu polisy ubezpieczeniowej. Powinien pamiętać jednak, że pakiet ubezpieczenia właściciela lokalu nie obejmuje przedmiotów, które należą do lokatorów. Oznacza to, że w interesie najemcy jest zakupienie własnej polisy ubezpieczeniowej obejmującej ruchomości domowe. Rozważyć warto także wybór polisy OC w życiu prywatnym - zapewnia ona ochronę na wypadek szkód wyrządzonych osobom trzecim.
Komunikacja i motoryzacja ,
Prawo i przepisy
08-05-2024
Eurowinieta – koszty, ważność i przepisy: co musisz wiedzieć
W dzisiejszych czasach podróże zagraniczne, przy wykorzystaniu samochodów ciężarowych, to niezwykle często spotykana praktyka w wielu, różnorodnych branżach i formach prowadzonej działalności. Nic więc dziwnego, że bardzo dużym zainteresowaniem cieszy się eurowinieta, która jest niezbędnym dokumentem, który pozwala na bezpieczne, zgodne z przepisami prawa podróżowaniem. Czym jest eurowinieta? Na jak długi okres czasu wystarcza, i jakie koszty należy ponieść w związku z koniecznością jej uzyskania? Przyjrzyjmy się zagadnieniu z bliska.
Czym jest eurowinieta?
Eurowinieta (formalnie Virtual Vignette) to powszechnie występująca nazwa, która oznacza elektroniczny system poboru opłat. Inna nazwa to winieta elektroniczna. Obowiązuje od lipca 1999 roku, i obowiązuje w niektórych krajach Unii Europejskiej i innych państwach, aż do dnia dzisiejszego. Opłaty pobierane są na podstawie unijnej Dyrektywy UE 1999/62. Za pośrednictwem takiego dokumentu można korzyść z autostrad w znaczącej części krajów Europy, a przede wszystkim Unii Europejskiej. Konieczność uzyskania eurowiniety dotyczy samochodów ciężarowych, które cechują się masą przekraczającą 12 ton. Co bardzo ważne, każdy kierowca samochodu ciężarowego powyżej 12 ton, musi posiadać eurowinietę jeszcze przed rozpoczęciem poruszania się po autostradach, czy drogach płatnych, gdzie należy posługiwać się takim dokumentem. Kierowcy autobusów są zwolnieni z posiadania eurowiniety.
Zakup Eurowiniety nie wymaga zakładania żadnych kont czy rejestracji. Kierowca posiadający dokument nie musi również przyklejać żadnych naklejek na szybę własnego pojazdu. Zakupiona przez osobę winieta elektroniczna automatycznie zostaje wprowadzana do bazy danych. Dzięki temu możliwa jest bardzo szybka, sprawna weryfikacja jej obecności. Jedyne, o czym należy pamiętać, to podanie właściwych danych, takich jak:
numer rejestracyjny pojazdu,
kraj rejestracji pojazdu,
klasę emisji spalin,
liczbę osi pojazdu,
długość planowanego pobytu.
Brak ważnej Eurowiniety może skutkować nałożeniem wysokich kar finansowych, sięgających nawet kilkuset euro.
Kraje, w których obowiązuje eurowinieta
Eurowinieta nie jest obowiązkowym dokumentem we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Co więcej, to dokument, który muszą posiadać kierowcy ciężarówek jedynie w kilku państwach europejskich. Bardzo ważne jest, że kierowca nie musi posiadać osobnych eurowiniet do każdego kraju. Jeden dokument będzie honorowany w każdym kraju.
Nazwa eurowinieta może być nieco myląca, ponieważ nie tylko kraje Unii Europejskiej to miejsca, gdzie należy posiadać taki dokument. Do tej grupy zalicza się:
Szwecja,
Holandia,
Dania,
Luksemburg.
Jest to lista zamknięta- tylko w tych krajach należy posiadać eurowinietę. W początkowym założeniu miała ona obejmować liczniejszą grupę krajów.
Jak i gdzie kupić eurowinietę online?
Wiele osób zastanawia się, jak kupić eurowinietę online. Nic dziwnego- za jej brak, w krajach, gdzie jest wymagana, grożą ogromne kary finansowe. Najwyższe mandaty sięgają nawet kilkaset euro. Eurowinietę można zakupić także stacjonarnie, jednak najlepszą, najprostszą opcją jest zakup online. W celu zakupu dokumentu należy wejść na oficjalną stronę internetową eurovignettes.eu. Podczas zakupu online należy podać wszelkie niezbędne informacje dotyczące samochodu ciężarowego. Złożenie zgłoszenia nie jest kłopotliwe, zwłaszcza, że strona dostępna jest w języku polskim. Chcąc kupić eurowinietę za pośrednictwem strony, możemy również pozyskać niezbędne informacje dotyczące obowiązujących taryf, a system będzie udzielał cennych podpowiedzi, która taryfa będzie najkorzystniejszym wyborem w konkretnym, przedstawionym przypadku. Po podaniu danych, wyborze taryfy, pozostaje uiszczenie wyliczonej opłaty, np. za pośrednictwem przelewu tradycyjnego, karty kredytowej, czy karty paliwowej i flotowej (DKV, Esso, euroShell, EUROTRAFFIC, Eurowag, LogPay, OMV, UTA itp.).
W celu sprawdzenia, czy eurowinieta została poprawnie zakupiona, wystarczy na podanej stronie internetowej wejść w zakładkę „sprawdź stan eurowiniety”, a następnie wprowadzić numer rejestracyjny samochodu, na który został wykupiony dokument.
Eurowinietę można zakupić także stacjonarnie, w takich miejscach jak np. stacje benzynowe, w punktach obsługi AGES, czy w punktach odprawy granicznej.
Ile kosztuje eurowinieta dla ciężarówek w 2024 roku?
Bardzo dużo osób próbuje odpowiedzieć sobie na pytanie, z jak dużymi kosztami należy się liczyć, chcąc uzyskać dla pojazdu eurowinietę. Warto zaznaczyć, że opłata za eurowinietę jest naliczana na cały okres pobytu w danym kraju. W związku z tym koszty uzyskania dokumentu nie są stałe, różnią się w zależności od indywidualnych przejazdów. Wysnuwa się więc wniosek, że koszt uzyskania eurowiniety zależy przede wszystkim od wybranej opcji (winieta jednodniowa, tygodniowa, roczna). Co więcej, koszt uzyskania eurowiniety wiąże się także z rocznikiem pojazdu. Im mniejsza emisja spalin wydalana przez samochód ciężarowy, tym mniejszy będzie koszt zakupu winiety. Istnieją jednak stałe opłaty. Dzienna taryfa, bez względu na ilość osi, czy klasę emisji, wynosi 12 euro.
Jak długo jest ważna eurowinieta?
Do dyspozycji klientów oddano cztery taryfy:
Dzienną,
Tygodniową,
Miesięczną,
Roczną.
Ustalono maksymalny czas, w jakim eurowinieta będzie ważnym dokumentem, i jest to okres 12 miesięcy kalendarzowych następujących po sobie.
Eurowinieta a ubezpieczenia
Każdy kierowca doskonale zdaję sobie sprawę, że wyjazd za granicę wymaga właściwego przygotowania. Oprócz eurowiniety należy zadbać również o właściwe ubezpieczenie. Podstawową ochronę stanowi ubezpieczenie OC, a jedną z najbardziej korzystnych ofert na rynku znajdziesz w naszym TUZ. Oprócz tego bardzo wielu kierowców zastanawia się również nad wykupieniem dodatkowego ubezpieczenia. Jest to najczęściej polisa AC, w ramach której można liczyć na ubezpieczenie w przypadku, gdy do różnych zdarzeń dochodzi z winy kierowcy. Co więcej, dodatkowy pakiet ubezpieczeń chroni także w przypadku, gdy wydarzy się pożar, kradzież, czy zalanie.
Podczas wyboru ubezpieczenia, należy zwrócić szczególną uwagę na pewne zasadnicze kwestię. Po pierwsze, należy określić, czy polisa będzie obejmować ochroną przewożony ładunek. Co więcej, bardzo ważne, by zorientować się, jaka jest suma gwarancyjna, co realnie powoli nam zorientować się, na jaką rekompensatę będzie można liczyć. Bardzo ważnym jest także dokładne przeanalizowanie tzw. wyłączeń odpowiedzialności, które będą zawarte w polisie ubezpieczeniowej. Są to przypadki wskazane przez ubezpieczyciela, w ramach których ubezpieczyciel nie będzie ponosić odpowiedzialności za powstałe szkody, nie wypłacając tym samym żadnego odszkodowania. W celu wyboru najkorzystniejszej oferty należy porównać dostępne oferty.
Eurowinieta, wraz z właściwym ubezpieczeniem, tworzy kompletny pakiet dokumentów, dzięki którym podróż samochodem ciężarowym będzie w pełni bezpieczna i komfortowa. Warto zadbać o niezbędne formalności, by móc cieszyć się spokojem ducha bez względu na rodzaj ładunku, jak również kraj, do którego będziemy się wybierać.
Komunikacja i motoryzacja ,
Prawo i przepisy ,
Przed podróżą ,
Słowniczek ubezpieczeniowy
04-05-2024
Prawo Jazdy Kat. B – Wszystko, Co Musisz Wiedzieć o Kursie i Egzaminie
Każdy chciałby móc zapewnić sobie maksimum mobilności. Jest to w stanie zapewnić prawo jazdy kategorii B, które może zdobyć każda osoba mająca osiemnaście lat i więcej. Trzeba przydać, że posiadanie prawa jazdy to ogrom korzyści, które nie tylko związane są z mobilnością, ale także z innymi aspektami. Dzięki temu można zwiększyć swoje szanse na rynku pracy. Co należy wiedzieć na temat egzaminu na prawo jazdy kategorii B? Oto przewodnik dla osób, które myślą na poważnie o zdobyciu nowych umiejętności.
Jakie pojazdy można prowadzić na prawo jazdy kategorii B?
To podstawowe pytanie, które warto sobie zadać chcąc przystąpić do egzaminu. Mając prawo jazdy kategorii B będzie można prowadzić ubezpieczone samochody osobowe. Są to najczęściej spotykane pojazdy mechaniczne, które można wykorzystać nie tylko do celów prywatnych, ale również zawodowych. Do tego będzie można prowadzić również samochody dostawcze, których masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Jakie jeszcze auta będzie można prowadzić?
Zalicza się do nich także:
minibusa i kombivana - z tym jednak wyjątkiem, że w środku może znajdować się maksymalnie dziewięć osób;
pick-upy - dopuszczalna masa całkowita do 3210 kg oraz maksymalną ładownością aż do 1115 kg, istnieje możliwość holowania przyczepy z hamulcami do 3500 kg;
kampery - te pojazdy, które bardzo chętnie wykorzystywane są w trakcie wyjazdów wakacyjnych, pozwalających zobaczyć sporą ilość miejsc w trakcie jednego urlopu;
jednoślady - nie jest tu mowa o rowerach, ale przede wszystkim o motocyklach, których pojemność silnika utrzymuje się w granicach do 125 cm3, a moc jest nie większa niż 11 kW, do tego należy dodać niezwykle popularne w ostatnim czasie skutery;
ciągniki i maszyny rolnicze - wszyscy są przekonani, że potrzebna będzie im kategoria T, ale tak nie jest, ważne jest to, że mając kat. B nie można holować bardzo ciężkich przyczep czy maszyn rolniczych z własnymi kołami;
pojazdy budowlane - można je prowadzić, ale nie można nimi pracować, jeżeli kierowca nie posiada stosownych uprawnień.
Jak zdobyć prawo jazdy kat. B w Polsce?
Właściwie nie jest to trudne zadanie. Każda osoba musi mieć jednak świadomość co do tego, że należy poświęcić nieco czasu na sam kurs, jak również egzamin i ewentualne poprawki. Nie można zapomnieć też o ubezpieczeniu komunikacyjnym. Nie ma się co oszukiwać, ale niewielka ilość osób zdobywa uprawnienia z kategorii B za pierwszym razem.
W skrócie można powiedzieć, że dokument ten można zdobyć po odbyciu kursu i zdaniu egzaminu państwowego. W pierwszej kolejności należy udać się do właściwego dla zamieszkania wydziału komunikacji. To właśnie tam będzie można wyrobić PKK, czyli Profil Kandydata na Kierowcę. Jest to unikalny numer każdego kandydata na kierowcę. Jest on potrzebny, ponieważ żadna szkoła nie będzie w stanie wyszukać danej osoby w systemie.
Każda osoba zainteresowana tym tematem musi znaleźć dla siebie Ośrodek Szkolenia Kierowców i zapisać się na kurs. Przy okazji warto wspomnieć, że zapisując się na kurs, należy sprawdzić opinie na temat danego ośrodka. W ten sposób będzie można mieć pewność, że wiedzę zdobywać się będzie pod okiem najlepszych instruktorów. Ośrodek skieruje kandydata na badania, które należy wykonać, aby mieć pewność, że dana osoba będzie mogła prowadzić samochód. Wraz z tymi badaniami i innymi potrzebnymi dokumentami będzie można udać się do urzędu po PKK. Kolejnym krokiem będzie odbycie kursu, który pozwoli na przystąpienie do egzaminu państwowego.
Koszt kursu na prawo jazdy kat. B w 2024 roku
Cena za kurs różnić się może od miejsca, gdzie dana osoba będzie chciała do niego przystąpić. Najwięcej za naukę należy zapłacić w województwie mazowieckim i małopolskim. Tam za szkolenie można zapłacić od 3000 do 3500 zł. W województwie kujawsko-pomorskim i łódzkim za kurs prawa jazdy można zapłacić ok. 2600 złotych. Różnica w cenie uzależniona jest m.in. od kosztów utrzymania w poszczególnych miastach. Warto przygotować się także pod względem finansowym, na zakup dodatkowych jazd, bowiem te, które są w pakiecie, dla wielu osób okazują się niewystarczające.
Badanie lekarskie na prawo jazdy
Bez badań lekarskich nie ma szans na to, aby móc wziąć udział w kursie. Żaden OSK nie dopuści kandydata do szkolenia, jeżeli lekarz nie wyrazi zgody. Na ogół takie badanie trwa od kilku do kilkunastu minut. Z reguły to kierowcy zawodowi muszą poświęcić więcej czasu na wykonanie takich badań.
Lekarz sprawdza przede wszystkim słuch oraz wzrok. Trzeba liczyć się z tym, że sprawdzany będzie narząd równowagi i ruchu. Lekarz na pewno będzie pytał o choroby przewlekłe, ewentualne zaburzenia psychiczne i uzależnienia. Na podstawie wywiadu wyda on decyzję o możliwości przystąpienia do kursu lub też nie zgodzi się na to.
Złożenie wniosku PKK
Wniosek o PKK można złożyć osobiście lub online. Na pewno do wniosku należy dołączyć zdjęcie do prawo jazdy oraz dokument tożsamości. Składając wniosek online na pewno należy będzie podać adres zamieszkania. Ważne jest to, aby kandydat miał możliwość podpisania wniosku własnym certyfikatem lub profilem zaufanym ePUAP.
Można także iść osobiście do urzędu ze zdjęciem i dowodem/paszportem, aby PKK móc otrzymać. Na wizytę należy umówić się wcześniej, ale za to numer zostanie wydany "od ręki".
Jak przygotować się do egzaminu teoretycznego i praktycznego na prawo jazdy kat. B?
Każda osoba musi być świadoma tego, że musi się nauczyć wszystkich obowiązujących przepisów - szczególnie jeżeli chodzi o znaki drogowe. Jest ich naprawdę spora ilość, więc należy być świadomym tego, co one oznaczają. Tym bardziej że ta wiedza będzie sprawdza na egzaminie teoretycznym i praktycznym. Nie można omijać zajęć teoretycznych, ponieważ można tam zdobyć cenną wiedzę. Bez tego kursant może nie zostać nawet dopuszczony do jazd.
W pakiecie kursowym otrzymuje się określoną ilość godzin jazd. Całkiem możliwe, że nie będzie to wystarczająca ilość, aby dana osoba mogła poczuć się pewnie za kierownicą. W takim przypadku warto dokupić dodatkowe jazdy doszkalające, aby mieć lepszą pewność, że uda się zdać egzamin państwowy za pierwszym razem.
Za co można stracić prawo jazdy kategorii B?
Aktualnie ma się do czynienia z zaostrzonymi przepisami prawnymi, więc tak naprawdę za wiele sytuacji można stracić prawo jazdy na chwilę lub na stałe. Przede wszystkim mowa jest tutaj o zbyt szybkiej jeździe. Na 3 miesiące prawo jazdy można stracić już w momencie przekroczenia prędkości o 50 km/h w terenie zabudowanym.
Dokument może zostać zatrzymany także w momencie, gdy kierowca będzie przewoził w samochodzie o 3 osoby więcej niż jest to zaznaczone w dowodzie rejestracyjnym dla danego auta. Na rok lub nawet dłuższą ilość czasu można stracić prawko za brak zatrzymania się do kontroli drogowej.
Dochodzi do także spowodowanie wypadku (szczególnie ze skutkiem śmiertelnym), jak również stworzenie zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
Prawda jest taka, że lepiej jeździć zgodnie z obowiązującymi przepisami, aby mieć pewność, że prawo jazdy nie zostanie zatrzymane. W końcu nie po to człowiek uczęszcza na kurs, aby móc się tych uprawnień pozbyć.
Prawo i przepisy ,
Prawo jazdy i rejestracja pojazdów
13-03-2024
Współwłasność samochodu – z czym się wiąże i co warto wiedzieć?
Niektórzy decydują się na współwłasność samochodu, z czym wiąże się wiele korzyści, szczególnie w przypadku wykupowania ubezpieczenia OC. Rozwiązanie to pozwala zaoszczędzić pieniądze, przede wszystkim początkującym kierowcom. Ma wiele zalet, ale trzeba mieć na uwadze też pewne wady.
Czy współwłasność samochodu to dobry wybór?
Współwłasność pojazdu oznacza dzielenie go z kimś innym. Znajduje się on w posiadaniu co najmniej dwóch osób. Oczywiście użytkowników może być więcej. Warto wiedzieć, że nawet jeśli ktoś nie ma prawa jazdy, też może być jego współwłaścicielem. Nie ma żadnych przeciwwskazań. Najczęściej współwłasność samochodu dotyczy osoby młodej i bardziej doświadczonego kierowcy, który ma spore zniżki, między innymi za bezszkodową jazdę.
Jeśli ktoś dopiero zdał prawo jazdy, musi liczyć się z drogą polisą ubezpieczeniową. Ubezpieczenie OC zostanie obniżone dopiero po wypracowaniu własnych zniżek. Kluczowe jest to, aby widnieć w dokumentacji towarzystwa ubezpieczeniowego, to samo dotyczy jego ewidencji. Bez tego nie będzie można liczyć na korzystne cenowo polisy komunikacyjne bez współwłaściciela auta. Użytkowanie przez niego samochodu musi zostać udokumentowane, jeśli chce uzyskać zniżki.
Współwłasność pojazdu a wypadek
Trzeba być świadomym tego, że w przypadku wypadku spowodowanego przez współwłaściciela pojazdu dochodzi do utraty wypracowanych zniżek przez wszystkich. Ryzyko doprowadzenia do powstania szkody jest wysokie przede wszystkim u młodych kierowców, którzy mają tendencję do brawurowej i szybkiej jazdy, brakuje im doświadczenia. To oni są w dużej mierze odpowiedzialni za różne zdarzenia na drodze. Z tego właśnie powodu muszą płacić wyższe ubezpieczenie OC.
Towarzystwa ubezpieczeniowe zabezpieczają się w ten sposób, czyli za pomocą wysokich składek. Trzeba pamiętać o tym, że wzrasta też ryzyko dla współwłaściciela auta. Nie ma znaczenia, kto doprowadził do stłuczki, bo każdy poniesie negatywne konsekwencje – właściciel i współwłaściciel. Obie strony stracą wypracowane zniżki. Można jednak tego uniknąć, co wymaga jednak wykupienia dodatkowego ubezpieczenia. Zniżki mogą być objęte ochroną dzięki specjalnej polisie komunikacyjnej.
Zakup ubezpieczenia OC w przypadku współwłasności pojazdu
Ubezpieczenie OC jest obowiązkowe w przypadku każdego samochodu, a jego brak, nawet jednodniowy, wiąże się z negatywnymi konsekwencjami w postaci kary finansowej. Jak to jednak wygląda w przypadku współwłasności pojazdu? Nie trzeba zgłaszać współwłaściciela przy zakupie ubezpieczenia. Zawarcia polis komunikacyjnych może dokonać jedna osoba. Oczywiście nie można zapomnieć o wskazaniu w umowie podpisywanej z towarzystwem ubezpieczeniowym wszystkich współwłaścicieli auta.
Warto zdecydować się na takie rozwiązanie, jeśli jest się młodym kierowcą i nie ma się jeszcze wypracowanych żadnych zniżek. Współwłasność pojazdu sprawia, że ubezpieczenie OC jest zdecydowanie tańsze. Korzysta się ze zniżek za bezszkodową jazdę bardziej doświadczonego kierowcy. Oszczędności liczone są w setkach złotych. Oczywiście zawsze trzeba podać wszystkich współwłaścicieli samochodu, aby ubezpieczyciel mógł właściwie wycenić koszty jego ochrony. W przeciwnym razie istnieje ryzyko, że w razie szkody obniży wysokość odszkodowania lub nawet będzie wymagać uiszczenia opłaty dodatkowej części składki.
W jaki sposób dopisać współwłaściciela do pojazdu?
Drugi właściciel samochodu musi zostać zgłoszony we właściwym Wydziale Komunikacji, aby mógł otrzymać wszystkie prawa związane ze współwłasnością pojazdu. Kolejną kwestią będzie wpisanie tego do dowodu rejestracyjnego auta. Nie można jednak załatwić formalności zdalnie. Nie zrobi tego również jeden z właścicieli. Konieczna staje się obecność wszystkich użytkowników pojazdu, czyli wszystkich współwłaścicieli. Zgodnie z formalnościami niezbędne jest wypełnienie odpowiedniego wniosku o dopisanie współwłaściciela do samochodu. Można pobrać wzór dokumentu na stronie Biura Informacji Publicznej swojego miasta. Następnie wypełnia się go i podpisuje.
Co z PCC i podatkiem od darowizny w przypadku współwłasności pojazdu?
Trzeba pamiętać o tym, że w przypadku zakupu używanego samochodu w oparciu o umowę kupna-sprzedaży konieczne jest złożenie odpowiedniego druku. Jest nim dokument PCC-3 i PCC-3/A. Na jego podstawie zostanie obliczona wysokość należnego podatku. Konieczne będzie zapłacenie 2% wartości zakupionego pojazdu. Zgodnie z prawem to właściciel samochodu powinien uiścić opłatę, czyli osoba składająca druk PCC-3.
Dokument PCC-3/A informuje jedynie o tym, kto jest współwłaścicielem pojazdu. W przypadku współwłasności auta najlepszym rozwiązaniem będzie oczywiście podzielenie wszystkich kosztów pomiędzy wszystkich nabywców będącymi przyszłymi użytkownikami. Nieco inaczej wygląda kwestia podatku w przypadku współwłaścicieli, których dopisano do dowodu rejestracyjnego w oparciu o darowizną od członka najbliższej rodziny typu małżonek. Są oni zwolnieni z niego pod warunkiem, że wartość darowizny wynosi maksymalnie 36120 złotych.
Co warto wiedzieć o współwłasności samochodu?
W przypadku współwłasności auta jego sprzedaż wymaga wyrażenia zgody obu stron, czyli obu współwłaścicieli. Jest tak, ponieważ prawnie pojazd widnieje jako własność więcej niż jednej osoby. Jeśli pojawi się chęć jego zbycia, każdy współwłaściciel musi wyrazić zgodę na to i poświadczyć własnoręcznym podpisem na sporządzonej umowie kupna-sprzedaży. Warto jednak wiedzieć, że można zbyć swoje udziały. Mogą one zostać przekazane drugiemu współwłaścicielowi. Możliwe jest nawet zbycie udziałów innemu członkowi rodziny, znajomemu lub komuś obcemu.
Współwłasność pojazdu może zostać zniesiona. Wymaga to oczywiście obopólnej zgody obu właścicieli. Jest ona możliwa także po śmierci jednego z nich. Czasem zniesienie współwłasności odbywa się w oparciu o postępowanie sądowe. Warto jednak wiedzieć, że wiąże się to z opłatą. Nabywcą części samochodu jest zobligowany do zapłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych lub podatku od darowizny.
Komunikacja i motoryzacja ,
Prawo i przepisy
