Oparzenie 2 stopnia u dziecka – jak rozpoznawać i zapobiegać?
Oparzenia 2 stopnia to poważne urazy, które szczególnie w przypadku pojawienia się u dzieci mogą wymagać natychmiastowej interwencji medycznej. Wśród najczęstszych przyczyn występowania tego typu oparzeń u najmłodszych wyróżniamy m.in. kontakt dziecka z gorącym płynem lub parą, dotknięcie przez nie rozgrzanego przedmiotu, długotrwałe przebywanie na słońcu, a także bezpośrednie zetknięcie dziecka z ogniem, substancjami żrącymi czy prądem elektrycznym. Skąd wiadomo, że mamy do czynienia z oparzeniem 2 stopnia?
Charakterystyka oparzeń 2 stopnia
W zależności od rozległości i głębokości rany oparzeniowej terminologia medyczna dzieli urazy tego typu na cztery stopnie. Stopień 1 to powierzchowne rany, które po niedługim czasie powinny samoistnie się zagoić. Stopień 2 oraz 3 to oparzenia poważniejsze, których zaleczenie może wymagać skierowania się do lekarza, co i tak nie wyklucza pozostania na ciele blizn. Z kolei najgroźniejszy dla zdrowia i życia poszkodowanego jest stopień 4, który obejmuje rozległe zniszczenia oparzonych części ciała i stawia osobę oparzoną w konieczności poddania się zabiegom chirurgicznym. Skupmy się jednak na 2 stopniu oparzeń, który często bywa przez nas mylony z 1 stopniem. Co niestety jest niezwykle groźne, ponieważ deprecjonowanie dolegliwości i samodzielne próby wygojenia rany mogą odbić się na naszym zdrowiu fizycznym oraz estetyce wyglądu. Szczególnie w przypadku dzieci, pomylenie stopni oparzenia i nawet nieumyślne zignorowanie problemu może prowadzić do przykrych konsekwencji. Zatem jak rozpoznać oparzenie 2 stopnia? Kiedy na skórze naszego dziecka zaobserwujemy żywoczerwone plamy a z czasem także pęcherze mamy do czynienia właśnie z drugim stopniem. Rana tego typu jest bardzo bolesna, ponieważ zniszczeniu ulega nie tylko warstwa naskórka, ale też warstwa skóry właściwej. W wyjątkowo głębokich oparzeniach drugiego stopnia, zamiast pęcherzy możemy zaobserwować martwicę skóry, czyli szaro-ceglaste plamy, w groźniejszych przypadkach wpadające w czerń.
Jaką zareagować w przypadku oparzenia 2 stopnia?
Pierwsza pomoc w przypadku oparzenia u dzieci zależy od jego rodzaju. Najczęściej spotykanym rodzajem oparzeń są tzw. oparzenia termiczne, które powstają wskutek ekspozycji skóry na zbyt wysoką temperaturę. Może do nich dojść tak właściwie w każdym miejscu, w tym również w domu i szkole. W sytuacji, gdy oparzymy się my albo dziecko najważniejsze jest zachowanie spokoju i podjęcie natychmiastowej reakcji. W pierwszej kolejności powinniśmy w miarę możliwości usunąć z oparzonego miejsca odzież oraz biżuterię. Jeżeli w wyniku oparzenia materiał przykleił się do powierzchni skóry, należy go tam pozostawić. Następnie przez około 15 minut schładzamy oparzone miejsce chłodną, bieżącą wodą i zabezpieczamy je sterylnym opatrunkiem. Pamiętajmy, że im szybciej rozpoczniemy chłodzenie, tym będzie ono skuteczniejsze. Nie powinniśmy stosować domowych sposobów, takich jak nakładanie masła, białka jajka czy tłuszczu, ponieważ mogą one spowodować zakażenie, a nie wyleczenie. Unikajmy także dotykania oparzenia i przebijania pęcherzy, które mogą pojawić się na skórze.
Oparzenia chemiczne należy traktować letnią wodą, a następnie jałowym opatrunkiem. Z kolei przy oparzeniach słonecznych, inaczej radiacyjnych musimy schłodzić skórę zimną wodą i zastosować na niej preparaty łagodzące, zawierające pantenol lub alantoinę. Jeżeli rana oparzeniowa jest niebezpiecznie rozległa, głęboka lub bolesna jak najszybciej kontaktujemy się z lekarzem. Tak samo postępujemy, kiedy u oparzonego występują dolegliwości takie jak gorączka, bóle i zawroty głowy oraz dreszcze. Przy niektórych rodzajach oparzeń niezbędne jest wezwanie pogotowia ratunkowego i hospitalizacja. Zaliczamy do nich wszelkie poparzenia elektryczne, oparzenia popromienne, a także oparzenia chemiczne i wszystkie rodzaje oparzeń, jeśli występują w okolicy twarzy, szyi, krocza oraz klatki piersiowej.
Możliwe powikłania oparzeń 2 stopnia
Najczęstszym powikłaniem oparzeń drugiego stopnia, zarówno u dorosłych, jak i dzieci, jest pojawianie się blizn. Nie każde oparzenie powoduje blizny, ale jeśli zauważymy, że u nas lub naszego dziecka rozwija się blizna, warto zareagować szybko, aby zminimalizować jej widoczność. Niewłaściwie zagojone rany mogą prowadzić do powstania tzw. blizn keloidowych (bliznowców), które są twarde, wypukłe i większe niż pierwotne miejsce urazu. Początkowo są zaczerwienione, ale z czasem ich kolor się neutralizuje, jednak blizna nadal pozostaje widoczna. Istnieje wiele metod leczenia blizn, w tym chirurgiczne wycinanie, laseroterapia, dermabrazja i presoterapia (leczenie uciskowe). Najlepiej zapobiegać bliznom, stosując na skórę odpowiednie maści, kremy i plastry silikonowe jak najszybciej po oparzeniu. Najlepsze efekty daje pielęgnacja poparzenia wsparta konsultacją z lekarzem. U dzieci szczególnie skuteczne są zabiegi laserowe, które są szybkie i bezbolesne. Pamiętajmy, że najważniejsze jest zadbanie o ranę jeszcze przed jej całkowitym wygojeniem.
Jak odpowiednio zapobiegać oparzeniom 2 stopnia u dzieci?
Aby chronić dziecko przed oparzeniami, należy zabezpieczyć miejsca, w których najczęściej może dojść do wypadków związanych z wysoką temperaturą. W miejscach kontaktu z wrzątkiem, parą, rozgrzanymi garnkami, czajnikami czy żelazkami, warto zachować ostrożność, na przykład nie zostawiać gorących przedmiotów w zasięgu dziecka. Należy też przechowywać chemikalia w zamknięciu, poza jego zasięgiem. Najważniejsze jest jednak nauczenie dziecka zasad bezpieczeństwa i rozpoznawania zagrożeń. Oprócz edukacji warto także rozważyć ubezpieczenie NNW, które zapewnia wsparcie finansowe w przypadku wypadku, takiego jak oparzenie. Ubezpieczenie NNW pokrywa koszty leczenia i rehabilitacji w przypadku trwałego uszkodzenia ciała. Nawet przy najwyższych środkach ostrożności nie zawsze można w pełni zapobiec wypadkom, dlatego takie zabezpieczenie może być bardzo pomocne.
