11-09-2025
Ubezpieczenie szkolne – co obejmuje?
Ubezpieczenie szkolne to nieco myląca nazwa, która wielu osobom kojarzy się z ubezpieczeniem od wypadków w szkole. Tymczasem bardziej adekwatnym określeniem byłoby "ubezpieczenie dla osób w wieku szkolnym". Taka forma ochrony obejmuje bowiem również nieszczęśliwe wypadki, które miały miejsce poza terenem placówki oświatowej. Jaki może być zakres ubezpieczenia szkolnego? Czy warto wykupić polisę grupową w szkole, czy prywatnie?
Czym jest ubezpieczenie szkolne NNW?
Ubezpieczenie szkolne NNW to ubezpieczenie, które zapewnia rodzicom wsparcie finansowe na wypadek nieszczęśliwego wypadku dziecka. Zadaniem takiej polisy jest zapewnienie dziecku ochrony w różnych nieoczekiwanych sytuacjach. Ubezpieczenie obejmuje zdarzenia, które mogą wystąpić:
na terenie szkoły,
w domu,
podczas roku szkolnego, ale też w tracie wakacji i ferii,
w trakcie uprawiania sportów.
Najczęściej, szkolna polisa obejmuje między innymi niespodziewaną śmierć poniesioną na skutek wypadku, ale również stały uszczerbek na zdrowiu spowodowany nieszczęśliwym zdarzeniem. Na odszkodowanie z polisy szkolnej można liczyć również w przypadku poważnego zachorowania, na przykład zatrucia lub choroby nowotworowej.
Co może obejmować ubezpieczenie szkolne?
Jak zostało wspomniane, szkolne ubezpieczenie NNW nie dotyczy jedynie wypadków, które mogą mieć miejsce na terenie szkoły. Jedną z najważniejszych korzyści płynących z wykupienia takiej polisy jest otrzymywanie świadczenia za każdy dzień pobytu w szpitalu na skutek nieszczęśliwego zdarzenia. Poza tym, rodzic ubezpieczonego dziecka często może uzyskać także zwrot kosztów związanych z naprawą okularów, czy też z założeniem aparatu ortodontycznego. Najszersze pakiety ubezpieczenia szkolnego obejmują również:
pobyt w szpitalu na skutek choroby,
zwichnięcie,
skręcenie,
koszty leczenia i rehabilitacji poniesione wskutek nieszczęśliwego wypadku,
odmrożenia,
oparzenia (w następstwie nieszczęśliwego wypadku),
koszty operacji w następstwie nieszczęśliwego wypadku,
zatrucia pokarmowe,
porażenie piorunem lub prądem - o ile wymagały hospitalizacji,
uszkodzenia ciała poniesione na skutek: pogryzienia przez psa, pokąsania lub użądlenia,
uszkodzenia ciała poniesione na skutek wyczynowego uprawiania sportu, w tym sportów walki,
boreliozę.
Dokładny zakres ubezpieczenia zawsze należy sprawdzić w OWU, czyli ogólnych warunkach ubezpieczenia. Określają one bowiem te okoliczności, których polisa nie obejmuje. Najczęściej są to szkody, które ubezpieczony poniósł w wyniku umyślnego działania lub uprawiania sportów wysokiego ryzyka.
Ubezpieczenie szkolne zapewnia spokój rodziców, wiedząc, że w przypadku nieszczęśliwego wypadku lub choroby ich dziecka, koszty leczenia i rehabilitacji będą pokryte. Pozwala to skoncentrować się na najważniejszym - na powrocie dziecka do zdrowia, bez dodatkowego stresu związanego z wysokimi kosztami opieki medycznej.
Czy ubezpieczenie szkolne jest obowiązkowe?
Zakup polisy ubezpieczeniowej na dziecko nie jest obowiązkowy, choć wiele szkół daje rodzicom do zrozumienia, że muszą ubezpieczyć swoje dziecko od nieszczęśliwych wypadków. Z pewnością warto taką polisę wykupić, jednak niekoniecznie w ramach ubezpieczenia grupowego. Wielu rodziców decyduje się na takie rozwiązanie ze względu na niski koszt polisy. Niestety, zakres ubezpieczenia grupowego dla dzieci i młodzieży często okazuje się bardzo wąski. Warto wiedzieć zatem, że nie ma obowiązku wykupywania polisy szkolnej za pośrednictwem szkoły. Rodzic może wybrać ubezpieczenie na własną rękę, kierując się nie tylko ceną, ale przede wszystkim zakresem ochrony.
Ubezpieczenie szkolne - grupowe czy indywidualne?
Opłacenie składki na ubezpieczenie szkolne grupowe to wygodne rozwiązanie. Za polisę rodzic płaci wtedy najczęściej raz w roku, na początku roku szkolnego. Nie musi zajmować się podpisywaniem umowy, czy innymi formalnościami. Na tym jednak kończą się zalety polisy ubezpieczeniowej wykupionej przez szkołę. Placówki oświatowe rzadko informują rodziców o zakresie takiego ubezpieczenia, czy o jego warunkach. Natomiast rodzice nie mają wpływu na to, jaki wariant ochrony wykupi w ich imieniu szkoła, czy przedszkole. Najczęściej ubezpieczenie ma więc bardzo podstawowy zakres, a to przekłada się zarówno na wysokość ewentualnego odszkodowania, jak i na skuteczność ochrony. W przypadku wysokich kosztów poważnego leczenia lub rehabilitacji, taka polisa może nie pokryć nawet ich ułamkowej części. Podsumowując, o wiele korzystniejsze może okazać się samodzielne wykupienie ubezpieczenia szkolnego dla dziecka. Jest to rozwiązanie, które pozwala upewnić się, że dziecko będzie chronione przed wieloma nieszczęśliwymi wypadkami. Większość firm ubezpieczeniowych proponuje rodzicom różne warianty polisy, dzięki czemu można dostosować ją do swoich potrzeb.
Jak dobrać ubezpieczenie szkolne?
Oferta ubezpieczeń szkolnych NNW dotyczy zarówno dzieci uczęszczających do żłobka, przedszkola i szkoły, jak i osób dorosłych, ale nadal uczących się, czyli uczniów szkół średnich i studentów. Ponieważ każde dziecko jest inne i prowadzi inny tryb życia, większość firm ubezpieczeniowych oferuje różne warianty polis ubezpieczeniowych szkolnych. Wybierając tę najbardziej odpowiednią, warto wziąć pod uwagę między innymi okres ochrony - najczęściej 12 miesięcy - a także rodzaj zdarzeń objętych ochroną. Zasadniczo, im większą ilość zdarzeń obejmuje polisa, tym lepiej. Nie każde dziecko potrzebuje jednak na przykład ochrony przed urazami poniesionymi na skutek uprawiania sportów wyczynowych. Uwagę warto zwrócić także na to, czy polisa obowiązuje jedynie na terenie kraju, czy również poza granicami państwa. Przed zawarciem umowy można sprawdzić również sumy ubezpieczenia, od których zależy wysokość odszkodowania. Zanim rodzic podpisze dokumenty, powinien dokładnie przeczytać OWU oraz przejrzeć tabele uszczerbkowe, na podstawie których określa się procent uszczerbku na zdrowiu oraz wysokość odszkodowania.
Ile kosztuje ubezpieczenie szkolne?
Koszt wykupienia polisy szkolnej jest uzależniony od tego, co obejmuje ubezpieczenie. Niekiedy na cenę polisy wpływa także wiek dziecka. Standardowe ubezpieczenie obejmuje ochronę na wypadek nieszczęśliwych wypadków oraz zgonu. Zwykle jego cena nie przekracza kilkudziesięciu złotych na rok przy sumie ubezpieczenia do 10 000 złotych w przypadku śmierci. Ceny polis nie są zatem wygórowane, a ochrona jaką gwarantują bywa bezcenna dla każdego rodzica.
Młodzież i szkoła
13-08-2025
Kiedy dziecko może samo chodzić do szkoły? Przewodnik dla troskliwych rodziców
Decyzja o tym, kiedy dziecko może samo chodzić do szkoły, jest jednym z kamieni milowych w jego rozwoju i wielkim krokiem w stronę samodzielności.
Młodzież i szkoła
16-05-2025
Zielona szkoła — co to właściwie jest i jak bezpiecznie posłać tam swoje dzieci
Zielona szkoła to coś więcej niż tylko wycieczka szkolna. To forma zajęć pozalekcyjnych, która łączy naukę z aktywnym wypoczynkiem na świeżym powietrzu.
Młodzież i szkoła
07-01-2025
Kiedy wolne od szkoły? Terminy ferii zimowych w 2025 roku
Ferie są chętnie wyczekiwaną przez uczniów przerwą od nauki szkolnej. Jak co roku, trwają one 14 dni i rozłożone są w czasie w zależności od województwa
Młodzież i szkoła
02-12-2024
Urazy na lekcji wychowania fizycznego
Lekcje wychowania fizycznego są bardzo ważnym elementem edukacji szkolnej, promującym zdrowy tryb życia i rozwijającym sprawność fizyczną dzieci.
Młodzież i szkoła
26-11-2024
Czy Tik Tok jest niebezpieczny?
TikTok, jako jedna z najpopularniejszych platform społecznościowych na świecie, budzi liczne kontrowersje dotyczące bezpieczeństwa danych oraz ochrony prywatności użytkowników.
Młodzież i szkoła
06-11-2024
Ubezpieczenie okularów dziecka. Warunki i koszty
Wiele dzieci boryka się z wadami wzroku. Takimi, które można wyleczyć w części lub w całości. Pomagają w tym okulary, które zawsze muszą zostać dopasowane do indywidualnych potrzeb dziecka.
Młodzież i szkoła
27-10-2024
Dziecko z ADHD w szkole: jakie ma prawa i jak je wspierać?
Wskazuje się, że ADHD jest jednym z najczęstszych zaburzeń psychicznych u naszych dzieci, chociaż coraz częściej zaburzenie to diagnozuje się również u osób dorosłych. Czym ono tak właściwie się charakteryzuje i które z zachowań naszych dzieci może wskazywać na tę właśnie przypadłość?
Co to jest ADHD
Poprzez ADHD rozumiemy zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Nie jest to jednak choroba, a zaburzenie neurorozwojowe, którego przyczyną jest najprawdopodobniej niewłaściwe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego. Chociaż pierwsze objawy ADHD rodzice są w stanie zauważyć już na wczesnych etapach dzieciństwa, to najwięcej powie dopiero zachowanie dzieci, które chodzą już do szkoły.
Mowa tutaj chociażby o aspektach, takich jak:
nadmierna ruchliwość
problemy ze skupieniem się
niekończenie rozpoczętych zadań
nadmierna głośność
przerywanie rozmowy
impulsywność
i wiele wiele innych.
Co przysługuje dziecku z ADHD w szkole?
Jeżeli u dzieci zostanie zdiagnozowane ADHD, rodzice nie mają się czego obawiać, gdyż szkoła oraz nauczyciele mają obowiązek dostosowania systemu nauczania wprost do potrzeb takich młodych osób. Oznacza to zatem, że nauczyciele nie mogą traktować uczniów z ADHD identycznie jak osoby, niezmagające się z zaburzeniem ADHD. Powinni oni bowiem odpowiednio dopasować tempo nauki oraz czas wykonywania zadań, a w razie potrzeby, nawet zrezygnować z określonego rodzaju zadań, które nie sprawdzają się w rozwoju tych konkretnych dzieci.
To samo tyczy się z resztą wszelkiej maści testów sprawdzających czy też sprawdzianów. Dziecko z ADHD w szkole ma prawo do przedłużenia czasu trwania egzaminu, a nawet do pisania go w innym pomieszczeniu, które umożliwi mu łatwiejsze skoncentrowanie się na danym zadaniu. Jeśli zaś zajdzie taka potrzeba, szkoła powinna takiemu uczniowi zapewnić wsparcie pedagoga, a nawet psychologa.
Warto również pamiętać o kwestii oczywistej, a mianowicie o fakcie równego traktowania ucznia z ADHD w stosunku do innych dzieci. Osoba z ADHD nie powinna czuć się negatywnie wyróżniona, gorsza czy też w jakikolwiek inny sposób pokrzywdzona, tylko z samego faktu posiadania objawów ADHD.
Jakie są obowiązki szkoły wobec dziecka z ADHD?
W związku z powyższymi prawami, które bezapelacyjnie przysługują dzieciom z ADHD, szkoła jest zobowiązana dostosować się do konkretnych wytycznych. Innymi słowy program nauczania powinien uwzględniać takie aspekty, jak prowadzenie zajęć lekcyjnych w nieco inny sposób, odpowiednio dostosowany do potrzeb dziecka. Nauczyciel powinien wówczas wiedzieć, kiedy zakończyć zajęcia, tak ażeby wciąż były produktywne, kiedy zrobić dodatkową przerwę, z jakich form prowadzenia lekcji korzystać częściej, a jakie wykluczyć. Możliwe jest też, że dzieci z ADHD będą potrzebowały dodatkowych zajęć, które pozwolą im przyswoić sobie wiedzę poznaną na lekcjach. Szkoła powinna wówczas umożliwić im wzięcie udziału w zajęciach wyrównawczych czy też np. w lekcjach, mających na celu naukę obycia w społeczeństwie.
Szkoła powinna zapewnić również takim dzieciom, zarówno nieutrudniony dostęp do wspomnianego już wyżej psychologa i pedagoga, jak również pomoc logopedy, a w przypadku przeprowadzanych egzaminów i testów, umożliwić uczniowi z ADHD realizację swoich praw (wydłużenie czasu pisania, udostępnienie osobnego pomieszczenia itp.).
Żeby jednak nauczyciele byli w stanie sprostać wszystkim wspomnianym wyżej wymaganiom, szkoła zobligowana jest zapewnić im regularne szkolenia, mające na celu umiejętność pracy z dzieckiem z tego typu zaburzeniami, tak ażeby mogli oni bez problemu dobrać właściwy model pracy, ale także, żeby wiedzieli, jakie mieć podejście do takich dzieci.
Jakie są najczęstsze wyzwania, z jakimi spotyka się dziecko z ADHD w szkole?
Godziny spędzane w szkole nie są dla dzieci z ADHD najłatwiejszym czasem. Dzieciom takim trudno jest usiedzieć w miejscu, chciałyby zrobić kilka rzeczy jednocześnie, często nie kończąc żadnej z nich, co niejednokrotnie może być utrudnieniem, zarówno dla dziecka, jak również dla nauczyciela. Dzieci takie są ponadto bardzo impulsywne, co przejawia się tym, że szybciej coś powiedzą niż pomyślą, co nie zawsze ułatwia życie.
Dzieci z ADHD często wpadają w kłopoty, ponieważ nie zawsze potrafią dostosować się do szkolnych zasad. Może to prowadzić do wizyty u dyrektora i konsekwencji.
Dzieciom z ADHD trudniej jest utrzymać porządek i organizację. Często gubią rzeczy, zapominają o zadaniach lub wykonują je nieprawidłowo. To powoduje u nich frustrację i poczucie niezrozumienia przez otoczenie.
Pod względem umiejętności społecznych dzieci z ADHD mają trudności z przystosowaniem się do otoczenia, co utrudnia im nawiązywanie relacji z rówieśnikami, które w tym wieku są bardzo ważne.
Jak uchronić dziecko z ADHD przed negatywnymi skutkami ADHD
Dziecko z ADHD to "żywe srebro", a to oznacza, że wszędzie jest go pełno. Ma to jednak również swoje minusy, gdyż nieprzemyślanym zachowaniem jest ono w stanie doprowadzić do mniej lub bardziej szkodliwego wypadku czy też uszczerbku na zdrowiu.
Jak temu zapobiec? Najlepszym rozwiązaniem jest wykupienie ubezpieczenia ucznia, które chroni przed skutkami nieszczęśliwych wypadków. Dzięki temu, jeśli dziecko z ADHD przez swoje impulsywne zachowanie spowoduje dodatkowe koszty, możemy być pewni, że nie zostaniemy bez wsparcia. Ubezpieczenie obejmuje różne zdarzenia, takie jak zwichnięcia, skręcenia, uszkodzenia ciała czy zatrucia.
Warto być przezornym i zabezpieczyć swoje dzieci (ale też i siebie, jako rodziców) przed takimi "niespodziankami".
Dla dziecka z ADHD kluczowe jest znalezienie aktywności, które pozwolą mu na konstruktywne rozładowanie energii i zaangażowanie się w coś, co je zainteresuje. Doskonałym pomysłem mogą być sporty walki, takie jak karate, judo czy taekwondo, które pomagają rozwijać koncentrację, dyscyplinę i kontrolę nad emocjami. Inne przykłady to pływanie, które wspomaga koordynację i pozwala na rozładowanie energii, jazda na rowerze, która daje poczucie wolności, oraz taniec, który rozwija rytmikę i kreatywność. Tego typu aktywności nie tylko pomagają dziecku radzić sobie z nadmiarem energii, ale także wspierają jego rozwój fizyczny i emocjonalny.
Młodzież i szkoła ,
Zdrowie i OC w życiu
17-10-2024
Jak rozpoznać i przeciwdziałać hejtowi w szkole
Problem hejtu w szkole staje się coraz powszechniejszy i dotyczy dzieci i młodzieży uczęszczającej zarówno do szkół państwowych, jak i prywatnych. Może on przybierać formę słowną oraz fizyczną, a dodatkowo obejmuje cyberprzemoc, która objawia się nękaniem w Internecie. Jak rozpoznać hejt i jak można przeciwdziałać temu zjawisku? Oto wskazówki, dzięki którym szybko rozpoznasz ten problem.
Hejt w szkole - wprowadzenie do problemu
Hejt (ang. hate - nienawidzić) to negatywne wyrażenie opinii na temat drugiej osoby, pozbawione merytoryki i mające na celu jedynie zaszkodzenie lub upokorzenie. Jest to zjawisko, które niestety coraz częściej spotyka się w szkole. Nie tylko przejawia się on za pomocą słów, ale również pod postacią grafik czy memów zamieszczanych w Internecie. Negatywne treści mają na celu obrażenie drugiej osoby, co oczywiście nie ma nic wspólnego z konstruktywną krytyką. Warto jednak zauważyć, że nie każde negatywne zwracanie uwagi jest hejtem. Merytoryczna krytyka, która ma na celu poprawę i jest przekazywana w sposób szanujący drugą osobę, jest pożyteczna i nie powinna być mylona z hejtem. Często pojęcie hejtu jest równoznaczne z mową nienawiści, która wiąże się z rozpowszechnianiem treści związanych z uprzedzeniami czy dyskryminacją.
Jest to poważny problem, a szczególnie w szkole, gdy hejtem dotknięte są młode osoby niemające wykształconych mechanizmów obronnych. Dzieci często reagują na hejt emocjonalnie i nie zawsze chcą o tym rozmawiać. Może to w konsekwencji prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, a w skrajnych przypadkach nawet to prób samobójczych. Hejt w szkole negatywnie wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne uczniów, dlatego też stanowi to tak poważny problem.
Rodzaje hejtu w szkole
Hejt w szkole może mieć różne formy. Najczęściej spotykamy się z hejtem słownym. Przejawia się on szyderczymi i ośmieszającymi wypowiedziami skierowanymi do konkretnego dziecka. Czasami są to słowa dyskryminujące ze względu na rasę, niepełnosprawność czy pochodzenie etniczne. Inne dotyczą wyglądu lub cech charakteru.
Kolejnym rodzajem hejtu jest przemoc fizyczna. Przejawia się zastraszaniem i przemocą. Mogą to być groźby fizyczne i emocjonalne, które mają na celu wystraszenie osoby. Najcięższą formą jest fizyczne uszkodzenie ciała, które może być groźne dla zdrowia.
Ostatnim rodzajem jest cyberprzemoc, która staje się coraz częstsza. Obraźliwe treści są przekazywane najczęściej za pomocą mediów społecznościowych. Ich celem jest nękanie i zastraszenie. Najczęściej dzieci w szkole spotykają się z cyberprzemocą polegającą na pisaniu obraźliwych opinii, wysyłaniu wiadomości, przerabianiu zdjęć czy nagrywaniu upokarzających filmików.
Jak można rozpoznać hejt w szkole?
Szybkie rozpoznanie hejtu w szkole pozwoli uniknąć wielu nieprzyjemności. Jak rozpoznać, że dziecko jest nękane? Przede wszystkim młoda osoba zaczyna unikać szkoły i stara się wymyślać wymówki, by do niej nie iść. Dzieci hejtowane zaprzestają wykonywania swoich codziennych obowiązków i nagle zmieniają zainteresowania. Znakiem ostrzegawczym jest apatia, ale też zdrowotne aspekty, takie jak bóle głowy, nudności czy bóle brzucha. Dzieci stają się drażliwe, a często też agresywne i izolują się od swoich kolegów, rodziców i społeczeństwa.
Rozpoznanie hejtu w szkole wiąże się także ze znalezieniem osoby, która nęka i obraża. Jak zachowuje się sprawca hejtu? Może być to osoba nieśmiała lub agresywna. Czasami hejter uważa, że jest to jedynie forma żartu i nie widzi nic złego w poniżaniu i obrażaniu innych. Często nie okazuje on szacunku drugiej osobie i zależy mu na wyrządzeniu krzywdy.
Przeciwdziałanie hejtowi w szkole
Dzieci dotknięte hejtem często przez długie lata mają niższe poczucie wartości, dlatego ważna jest prewencja i przeciwdziałanie temu zjawisku. Najważniejszą rolę mają nauczyciele i pracownicy szkoły, którzy powinni od razu reagować, gdy zauważą niepokojące objawy. Rolą nauczyciela jest szybkie dotarcie do sprawcy hejtu i sprawdzenie, co było przyczyną jego zachowania. Na lekcji wychowawczej powinny być podejmowane tematy związane z hejtem, by dzieci rozumiały, dlaczego takie zachowanie jest szkodliwe.
Przeciwdziałanie hejtowi w szkole powinno też polegać na wprowadzaniu do zajęć szkolnych programów i warsztatów edukacyjnych, których celem jest nauczenie dzieci tolerancji. Warsztaty powinny obejmować spotkania z psychoterapeutą, który wyjaśni mechanizmy działania hejterów i pomoże rozwijać odporność psychiczną.
Dzieci, które są hejtowane, powinny być objęte opieką psychologiczną. Nie zawsze jednak szkoła zapewnia takie wsparcie. Wówczas pomocne może być ubezpieczenie szkolne, które pokryje koszty terapii lub leczenia psychologicznego.
Hejt a współpraca z rodzicami i społecznością
Problem hejtu jest na tyle poważny, że powinien być on omawiany w każdej szkole z rodzicami i całą społecznością lokalną. Uświadomienie sobie, że takie zjawisko istnieje i poznanie oznak, które świadczą o tym, że dziecko jest hejtowane, może ustrzec młode pokolenie przed upokorzeniem.
Rodzice powinni rozmawiać ze swoimi pociechami i bacznie je obserwować. Również nauczyciele i społeczności lokalne powinny być zaangażowane w zjawisko hejtu w szkole. Profilaktyczne spotkania z terapeutami, warsztaty czy organizacje wspierające ofiary hejtu mogą przyczynić się do zmniejszenia tego problemu.
Młodzież i szkoła
16-10-2024
Odpowiedzialność nauczycieli za uczniów – podstawa prawna
Na czym polega odpowiedzialność nauczyciela za ucznia?
Odpowiedzialność nauczyciela za ucznia przejawia się tym, że ma on obowiązek rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem pracy. Za uchybienia grozi mu odpowiedzialność cywilna, karna, porządkowa i dyscyplinarna. Z wykonywaniem tego zawodu nieodłącznie związany jest kontakt z uczniami oraz to, że pozostają oni pod opieką pedagoga przez określony czas, co natomiast łączy się z odpowiedzialnością za nich.
Kiedy nauczyciel ponosi odpowiedzialność za ucznia, a kiedy nie?
Odpowiedzialność nauczyciela za ucznia to szerokie zagadnienie. Mając na uwadze przepisy ogólne, a także regulaminy wewnętrzne szkół, można stwierdzić, że nauczyciel ponosi odpowiedzialność za swoich uczniów od momentu, gdy znajdą się pod jego opieką do czasu, gdy opiekę przejmie inna osoba uprawniona (rodzic, inny nauczyciel lub osoba upoważniona do odbioru dziecka ze szkoły). Szczególnym przypadkiem są tutaj wycieczki szkolne, które trwają dłużej niż jeden dzień. Choć nie wynika to wprost z przepisów, czas pracy nauczyciela wynosi wtedy 24 godziny, ponieważ przez cały dzień i całą noc uczniowie są pod jego opieką. Pedagodzy nie ponoszą jednak odpowiedzialności za zdarzenia, na które nie mają wpływu bądź które trudno przewidzieć. Każdy przypadek wymaga jednak indywidualnej interpretacji. Nauczyciel ze Szczecina, który sprawował opiekę nad uczniem w czasie, gdy doszło do wypadku na stoku narciarskim, został przez Sąd Apelacyjny uniewinniony, ponieważ stwierdzono, że nie mógł on w żaden sposób przewidzieć zdarzeniu. Nauczyciel nie odpowiada za ucznia w trzech przypadkach:
jeśli do wypadku doszło na terenie szkoły, ale poza godzinami lekcji, gdy nie pozostawał on już pod opieką pedagoga,
gdy do wypadku dojdzie w czasie, kiedy uczeń znajduje się pod opieką innych nauczycieli,
jeśli rodzic wyrazi zgodę na samodzielnie opuszczenie szkoły przez dziecko.
Najwięcej wątpliwości budzi tak zwana odpowiedzialność zbiorowa, która ma miejsce na przykład w trakcie wycieczek - nawet tych, które mają charakter spaceru. Jeśli opiekę nad grupą sprawuje więcej niż jeden pedagog, trudno ustalić, który ponosi odpowiedzialność za konkretnego ucznia.
Jakie są obowiązki nauczyciela w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa uczniom?
Art. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 Prawo oświatowe nakazuje nauczycielom kierować się dobrem uczniów i troską o ich zdrowie w podejmowanych działaniach wychowawczych. Powinien on zostać poinformowany o stanie zdrowia ucznia, a zwłaszcza o choroba przewlekłych, na które w trakcie pobytu w szkole przyjmuje leki. Co do zasady powinna podawać je pielęgniarka, ale w razie jej nieobecności mogą zrobić to inne osoby. Nauczyciel powinien współpracować z rodzicami, gdyż to oni stanowią podstawowe źródło informacji o uczniach. Ponadto zobowiązany jest on:
stosować się do przepisów BHP i obowiązujących w szkole procedur,
zapoznawać uczniów z zasadami bezpiecznego zachowania,
diagnozować, oceniać i monitorować zachowania uczniów,
podejmować działania mające na celu stworzenie bezpiecznej, przyjaznej atmosfery,
realizować postanowienia programów profilaktyczno-wychowawczych z zakresu bezpieczeństwa,
dostrzegać i podejmować działania eliminujące zagrożenie.
Wymienione wyżej zasady mają charakter ogólny, natomiast w praktyce obowiązkiem nauczyciela jest m.in.:
sprawdzić stan techniczny sali, w której prowadzone będą zajęcia,
odbywać dyżury zgodnie z harmonogramem,
sprawowanie nadzoru nad uczniami w czasie zajęć,
wyjaśnienie przyczyn nieobecności uczniów, którzy w trakcie lekcji znajdują się poza klasą,
respektowanie zasad dotyczących zwalniania uczniów z zajęć,
realizowanie podstawy programowej w zakresie dotyczącym bezpieczeństwa,
analizowanie sytuacji wychowawczej w klasie.
Nauczyciel, który nie wywiązuje się ze swoich obowiązków, może zostać ukarany. Ciąży na nim odpowiedzialność pracownicza, dyscyplinarna i karna. W dobie globalizacji i komputeryzacji szkoły warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden problem. Jest nim bezpieczeństwo w sieci, za które również odpowiada nauczyciel, proponując dzieciom pracę na urządzeniach z dostępem do internetu. Kluczową rolę odgrywają oczywiście systemy bezpieczeństwa, w które inwestuje placówka, jednak nauczyciel odpowiada za ochronę dzieci w czasie, gdy prowadzi zajęcia. Niestety, do tej pory nie wypracowano skutecznych procedur i rozwiązań, które miałyby na celu przygotowanie pedagogów do pracy z narzędziami cyfrowymi. Wielu dyrektorów uważa stosowane zabezpieczenia za wystarczające, jednak w praktyce uczniom nie raz udało się je "oszukać". Ważna jest więc edukacja prowadząca do zrozumienia pojęcia, jakim jest cyberbezpieczeństwo.
Jakie są korzyści z dodatkowej inwestycji w ubezpieczenie ucznia?
Ubezpieczenie ucznia to najlepszy sposób na zapewnienie mu dodatkowej ochrony. Nauczyciel, choć ponosi odpowiedzialność wynikającą wprost z przepisów, nie sprawuje całkowitej kontroli nad swoimi podopiecznymi. Tymczasem szkoła to miejsce, z którym związanych jest wiele rodzajów ryzyka. Co istotne, ochrona ubezpieczeniowa działa nie wtedy, gdy dziecko znajduje się na terenie szkoły, ale również w domu czy na wakacjach. Rodzic może zdecydować, który pakiet ochronny będzie najlepszy dla jego dziecka. Polisa ubezpieczeniowa gwarantuje przede wszystkim wypłatę odszkodowania, gdy dojdzie do zdarzenia losowego. Rodzice mogą więc bezpiecznie odprowadzać swoje pociechy do placówek, w których te zdobywają wiedzę. Coraz częściej nauczyciele sami wychodzą z inicjatywą zakupu polisy dla uczniów (najczęściej podczas pierwszego w roku szkolnym zebrania dla rodziców), ponieważ dzięki temu oni również wiedzą, że ich podopieczni objęci są właściwą ochronę. Taka świadomość daje im poczucie spokoju, pozwalając realizować obowiązki zawodowe.
Młodzież i szkoła ,
Prawo i przepisy
07-10-2024
Jak Bezpiecznie Przewozić Dziecko na Rowerze? Praktyczny Przewodnik dla Rodziców
Rowerowe wycieczki nie są zarezerwowane jedynie dla dorosłych i starszych dzieci. W podróż można zabrać ze sobą także młodszego członka rodziny. Ważne jest jednak to, aby zapewnić mu maksymalne bezpieczeństwo i komfort. Aby to zrobić, musimy wiedzieć, jak przewozić dziecko na rowerze w sposób prawidłowy i zgodny z prawem. Zapraszamy do lektury.
Przepisy dotyczące przewożenia dziecka na rowerze
Na samym początku warto dowiedzieć się, co mówią nam przepisy prawa o przewożeniu dziecka na rowerze. Według Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym:
33 ust. 2: Dziecko w wieku do 7 lat może być przewożone na rowerze, pod warunkiem, że znajduje się ono na dodatkowym siodełku zapewniającym bezpieczną jazdę.
63 ust. 3: Zabrania się przewozu osób w przyczepie, z tym że dopuszcza się przewóz: (…)
4) dzieci w przyczepie przystosowanej konstrukcyjnie do przewozu osób, ciągniętej przez rower lub wózek rowerowy
Co istotne, łączna długość pojazdu z przyczepką może wynieść maksymalnie cztery metry. Musimy wiedzieć, że przewożąc swoją pociechę w foteliku czy w przyczepce, nie możemy poruszać się po chodniku. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy przemieszczamy się wraz z drugim dzieckiem w wieku do 10 lat, które również porusza się na rowerze. Ponadto, możemy jechać po chodniku, jeśli dozwolona prędkość samochodów na drodze wynosi powyżej 50 km/h, szerokość chodnika ma minimum 2 metry lub w przypadku warunków atmosferycznych zagrażających naszemu bezpieczeństwu na jezdni. To jednak nie wszystko, co musimy wiedzieć! Aby przewozić dziecko na rowerze, nasz jednoślad powinien posiadać odpowiednie oświetlenie, prawidłowo działające hamulce dostosowane do ciężaru przyczepki czy fotelika oraz niezbędny sygnalizator dźwiękowy.
Jakie są bezpieczne metody przewożenia dziecka na rowerze?
Jak przewozić dziecko na rowerze? Istnieją dwa sposoby przewożenia małego członka rodziny. Możemy zdecydować się na fotelik montowany na kierownicy czy też na model montowany z tyłu. Oczywiście oba rozwiązania mają swoje zalety i wady. Jeśli chodzi o pierwszą opcję, fotelik montowany na kierownicy zalecany jest do przewożenia małych dzieci o wadze poniżej 15 kg. To doskonała propozycja dla rodziców, którzy chcą mieć baczenie na dziecko przez całą pokonywaną trasę. Tego typu foteliki sprawdzą się do zamontowania na prawie wszystkich typach jednośladów. Bez znaczenia jest więc to, czy posiadamy rower górski, szosowy czy miejski. Chcąc poprawić komfort malucha, warto zainwestować w uchwyt i przednią szybę. Innym rozwiązaniem jest zakup fotelika montowanego z tyłu. Nadaje się on zwłaszcza do przewozu większych dzieci o wadze do 22 kg. Fotelik montowany z tyłu zapewnia dziecku wygodę, pozwala na regulację wysokości zagłówka, podnóżków, jak i odchylanie oparcia. Jego minusem jest to, że nie pozwala na obserwację dziecka podczas jazdy.
O czym pamiętać przewożąc dziecko? Po pierwsze rodzice muszą podchodzić do tej kwestii z zachowaniem wszelkich środków ostrożności. Dziecko powinno mieć odpowiednio dopasowany kask rowerowy. Oczywiście o ochronie głowy musi też pamiętać sam rodzic. Na samym początku najlepiej wybierać trasy pozbawione wybojów, proste, równe i niewymagające. Pamiętajmy też, że maluchowi do 2. roku życia nie należy pozwalać na zasypianie w foteliku!
Wybór fotelika rowerowego - na jakie aspekty zwrócić uwagę? Jak wybrać najlepszy model?
Najlepszy fotelik do przewożenia malucha to ten zapewniający mu jak największe bezpieczeństwo i komfort. Idealnie dobrane siedzisko to gwarancja przyjemnej podróży. Dobrze dobrany fotelik zapewnia właściwe osadzenie środka ciężkości i musi być właściwie wyprofilowany. Tylko taki model zapewni bezpieczeństwo w trakcie upadku, jak i zmniejszy ryzyko kontaktu stóp dziecka ze szprychami jednośladu. Wybierając najlepszy fotelik rowerowy, należy zwrócić uwagę na takie kwestie jak:
pasy - polecane są zwłaszcza te 5-punktowe, które zapewniają dziecku maksymalne bezpieczeństwo. Biegną one pomiędzy nóżkami, przez biodra i pas. Oczywiście, możemy też zdecydować się na te 4 i 3-punktowe. Najistotniejsze jest to, żeby pasy pozwalały na stabilne zapięcie malucha,
zapięcie - klamra musi mieć zabezpieczenie, na wypadek przypadkowego rozpięcia systemów bezpieczeństwa,
regulacja - nie bez znaczenia jest regulacja wysokości podnóżka oraz odległości od opiekuna,
wyścielane siedzisko - twarde, plastikowe siedzisko nieco pogarsza komfort podróżowania. Stąd zaleca się sięgnąć po model z wyścielanym siedziskiem. Przydaje się on zwłaszcza na dłuższe czy codzienne trasy,
sposób mocowania - kupując fotelik przyjrzyjmy się też standardom mocowania. Wielu rodziców doceni funkcję szybkiego montażu. Foteliki najczęściej dostępne są w wersji uniwersalnej, a więc pasującej do praktycznie każdego jednośladu,
miejsce na kask - wyprofilowana górna część fotelika poprawia wygodę przemieszczania się rowerem,
części zamienne - jest to ważne zwłaszcza w przypadku elementów silikonowych, które z czasem mogą ulec uszkodzeniu,
certyfikaty bezpieczeństwa - to od nich zależy w dużej mierze to, czy dziecko na rowerze będzie bezpieczne.
Chcąc zapewnić sobie spokój i ochronić się przed następstwem nieszczęśliwych wypadków, można też rozważyć ubezpieczenie rowerzysty.
Czy istnieją jakieś alternatywy dla fotelika rowerowego?
Tak! Fotelik rowerowy to nie jedyna opcja. Jak przewozić dziecko na rowerze? Alternatywą jest przyczepka rowerowa, która ma wiele zalet:
Możliwość przewożenia więcej niż jednego dziecka – idealna dla rodzin z dwójką lub większą liczbą dzieci.
Komfort na dłuższe wycieczki – świetna opcja na długie wyprawy poza miasto, ale sprawdza się również na co dzień.
Wysoki poziom bezpieczeństwa – przyczepka zapewnia stabilność i bezpieczeństwo dla malucha.
Wygoda dla dziecka i rodzica – dziecko ma dużo miejsca, może zmieniać pozycję, a rodzic łatwiej utrzymuje równowagę na rowerze.
Możliwość przewożenia różnych rzeczy – maluch może mieć przy sobie jedzenie, picie, zabawki, a także kocyk.
Ochrona przed warunkami atmosferycznymi – daszek w przyczepce chroni przed deszczem i wiatrem.
Możliwość przewożenia niemowląt i starszych dzieci – przyczepki są uniwersalne i mogą służyć przez wiele lat.
Alternatywą jest tak zwany rower cargo. Jest to rower towarowy, który posiada zamontowaną na stałe skrzynię. W niej można przewozić zarówno wszelkiej maści towary, zakupy, bagaże, ale także kilkoro dzieci. To doskonała propozycja zwłaszcza dla dużych rodzin, mieszkających w sporych i często zakorkowanych miastach.
Fotelik rowerowy to bez wątpienia najpopularniejszy i najtańszy sposób przewożenia dziecka. Wybierając wysokiej jakości model, zadbamy o to, aby zapewniał naszej pociesze bezpieczeństwo i wygodę. Jak widać, sa też pewne alternatywy. To, jakie rozwiązanie wybierze zależy od naszych indywidualnych potrzeb i preferencji, wieku oraz wagi dziecka.
Młodzież i szkoła ,
Zdrowie i OC w życiu
03-10-2024
Zakaz Telefonów w Szkołach: Co Powinni Wiedzieć Rodzice?
W ostatnich latach coraz więcej szkół wprowadza zakaz używania telefonów komórkowych na swoim terenie. To temat, który budzi wiele emocji zarówno wśród uczniów, jak i rodziców oraz nauczycieli. Dla jednych to narzędzie, które pomaga w nauce i utrzymaniu kontaktu z bliskimi, dla innych - źródło rozpraszania uwagi i potencjalne zagrożenie dla efektywności procesu edukacyjnego. Rodzice często zastanawiają się, jakie są zasady dotyczące korzystania z telefonów w szkołach i jakie konsekwencje mogą spotkać ich dzieci za ich używanie.
Czy w szkołach jest zakaz używania telefonu komórkowego?
Zasady używania telefonów komórkowych w polskich szkołach mogą się różnić, ponieważ każda placówka ustala własne reguły. Wiele szkół wprowadza zakaz używania telefonów podczas lekcji, aby uczniowie mogli skupić się na nauce. Telefony muszą być wtedy wyłączone lub przechowywane w szafkach. Niektóre szkoły pozwalają korzystać z telefonów tylko podczas przerw lub w wyznaczonych miejscach jak boisko szkolne czy hol.
Szczegółowe zasady korzystania z telefonów opisane są w regulaminie szkoły. Regulamin ten zawiera informacje o tym, gdzie i kiedy uczniowie mogą używać urządzeń elektronicznych oraz jakie są konsekwencje za nieprzestrzeganie tych zasad. Zakaz używania telefonów nie jest narzucony przez prawo, ale wynika z decyzji szkół, które chcą poprawić jakość nauki. Dlatego warto zapoznać się z regulaminem szkoły, zanim dziecko zacznie tam naukę, aby uniknąć problemów związanych z telefonem.
Czy szkoła ma prawo zakazać używania telefonu?
Szkoła ma prawo wprowadzić zakaz używania telefonów komórkowych jako element swojej polityki. Autonomia szkoły pozwala jej ustalać zasady, które mają na celu stworzenie lepszych warunków do nauki oraz utrzymanie porządku. Zakaz ten jest zgodny z polskim prawem, pod warunkiem, że został jasno określony w dokumentach szkoły, takich jak statut lub regulamin wewnętrzny.
W praktyce oznacza to, że jeśli szkoła wprowadzi taki zakaz, uczniowie i ich rodzice muszą zostać o tym poinformowani. Zasady korzystania z telefonów są najczęściej zapisane w regulaminie szkoły, który jest dostępny publicznie i zatwierdzony przez radę pedagogiczną, a czasem także przez radę rodziców. Regulamin precyzuje, kiedy i gdzie uczniowie mogą korzystać z telefonów, jakie są konsekwencje za złamanie tych zasad i jak szkoła będzie monitorować ich przestrzeganie.
Czy można dostać jedynkę, lub uwagę za używanie telefonu na lekcji?
W wielu szkołach zasady korzystania z telefonów są jasno określone w regulaminie, który przewiduje różne konsekwencje za ich łamanie. Pierwsze naruszenia często kończą się upomnieniem lub wpisaniem uwagi do dziennika, co ma ostrzec ucznia i rodziców. To ma na celu zwrócenie uwagi na problem i zapobieżenie jego powtarzaniu.
Jeśli jednak uczeń regularnie łamie zasady dotyczące używania telefonu, szkoła może zastosować surowsze kary. Na przykład, jeśli uczeń często używa telefonu podczas lekcji, nauczyciel może wystawić mu ocenę niedostateczną za brak zaangażowania lub niestosowanie się do zasad. W szkołach, które kładą duży nacisk na dyscyplinę, takie działanie może być uzasadnione, ponieważ korzystanie z telefonu odwraca uwagę ucznia od lekcji i zakłóca proces nauki.
Zakaz używania telefonu - jakie są argumenty za i przeciw?
Zakaz używania telefonów w szkołach może znacząco wpłynąć na koncentrację uczniów.
Argumenty za takim zakazem obejmują przede wszystkim poprawę skupienia na zajęciach. Bez telefonu pod ręką uczniowie są mniej skłonni do rozpraszania się powiadomieniami, grami czy mediami społecznościowymi. Skupienie na lekcjach i aktywne uczestnictwo w zajęciach staje się łatwiejsze, co może prowadzić do lepszego przyswajania wiedzy i bardziej efektywnego procesu nauczania. Dodatkowo, brak telefonu w klasie sprzyja tworzeniu bardziej sprzyjającej nauce atmosfery, gdyż uczniowie nie są kuszeni, aby sprawdzać urządzenie co kilka minut.
Innym argumentem za zakazem telefonów jest zwiększenie bezpieczeństwa uczniów. Telefony są często używane do cybernękania oraz niewłaściwego zachowania, na przykład robienia zdjęć lub nagrywania innych bez ich zgody. Zakaz telefonów mógłby ograniczyć te problemy i pomóc stworzyć bezpieczniejsze środowisko szkolne.
Argumenty przeciw wprowadzeniu zakazu obejmują natomiast kwestię komunikacji. Telefony komórkowe umożliwiają szybki kontakt z rodzicami i opiekunami, co jest szczególnie ważne w sytuacjach nagłych lub awaryjnych. Brak dostępu do telefonu może powodować niepokój u uczniów, a rodzice mogą mieć trudności z natychmiastowym skontaktowaniem się ze swoimi dziećmi w razie potrzeby. Ważną rolę telefony odgrywają również w sytuacjach takich jak zmiana planu lekcji lub odwołanie zajęć dodatkowych, gdzie szybka wymiana informacji jest kluczowa.
Kolejnym argumentem przeciw zakazowi jest znaczenie umiejętności korzystania z technologii we współczesnym świecie. Telefony mogą być używane jako narzędzie edukacyjne, pomagające w rozwijaniu umiejętności technologicznych i zarządzania czasem. W kontrolowany sposób uczniowie mogą uczyć się, jak odpowiedzialnie korzystać z technologii, wyszukiwać informacje i używać aplikacji edukacyjnych, co pomoże im w przyszłości.
Wprowadzenie zakazu może również wpływać na zjawisko FOMO (Fear of Missing Out), czyli lęku przed przegapieniem czegoś ważnego. Uczniowie, pozbawieni dostępu do mediów społecznościowych, mogą odczuwać większy niepokój, że tracą kontakt z rówieśnikami i bieżącymi wydarzeniami. Przy tej okazji warto zadbać o ubezpieczenie ucznia, na przykład poprzez wykupienie polisy ubezpieczenia ucznia, co może zapewnić dodatkowe poczucie bezpieczeństwa w razie nieprzewidzianych zdarzeń.
Młodzież i szkoła ,
Zdrowie i OC w życiu
