23.01.2025
W świecie przedsiębiorczości pytanie “czy ubezpieczenie można wrzucić w koszty?” pojawia się często w rozmowach zarówno z księgowymi, jak i doradcami podatkowymi. Nic dziwnego – rozliczanie wydatków firmowych ma ogromne znaczenie dla płynności finansowej firmy oraz optymalizacji podatkowej. Odpowiedź na to pytanie jest jednak bardziej złożona, niż mogłoby się wydawać. W niniejszym artykule szczegółowo przeanalizujemy, które rodzaje ubezpieczeń mogą być uznane za koszty podatkowe, jakie warunki muszą zostać spełnione oraz jakie przepisy regulują tę kwestię. Dowiesz się również, jak prawidłowo dokumentować składki i jakie błędy należy unikać, aby uniknąć problemów z urzędem skarbowym.
Nie każde ubezpieczenie może być automatycznie uznane za koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT oraz art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatek można zaliczyć do kosztów, jeśli został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów. Oznacza to, że ubezpieczenie musi być ściśle związane z działalnością gospodarczą.
Do najczęściej akceptowanych ubezpieczeń firmowych należą:
Aby ubezpieczenie mogło być uznane za koszt firmowy, należy spełnić kilka istotnych warunków:
To pytanie nurtuje wielu przedsiębiorców, zwłaszcza tych prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Niestety, prywatne ubezpieczenia zdrowotne czy na życie przedsiębiorcy nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych, ponieważ nie mają bezpośredniego związku z przychodami firmy.
Istnieje jednak pewien wyjątek. Jeśli ubezpieczenie jest warunkiem koniecznym uzyskania kredytu firmowego, jego koszt może być uznany za koszt podatkowy. Przykładem może być polisa na życie przedsiębiorcy, która stanowi zabezpieczenie kredytu inwestycyjnego.
Rozliczanie kosztów ubezpieczenia samochodów firmowych zależy od sposobu użytkowania pojazdu. Oto najważniejsze zasady:
Ubezpieczenie majątku firmowego, takiego jak nieruchomości, maszyny czy wyposażenie biura, jest w pełni uzasadnionym kosztem uzyskania przychodu. Przykładowo, można zaliczyć do kosztów polisę chroniącą budynek biurowy przed pożarem lub zalaniem, ubezpieczenie maszyn produkcyjnych przed awariami czy uszkodzeniami, a także ochronę magazynu, w którym przechowywane są towary.
Bardzo ważne jest jednak, aby polisa dotyczyła majątku faktycznie wykorzystywanego na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej.
Dokumentacja jest kluczowa, aby uniknąć problemów z urzędem skarbowym, dlatego należy zachować polisę ubezpieczeniową zawierającą szczegóły dotyczące zakresu ochrony i warunków ubezpieczenia, fakturę VAT potwierdzającą wartość składki oraz dowód opłacenia składki, na przykład w formie potwierdzenia przelewu.
W przypadku kontroli podatkowej kompletna dokumentacja pozwala udowodnić związek wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą. Brak tych dokumentów może skutkować zakwestionowaniem kosztów przez organ skarbowy i nałożeniem sankcji finansowych.
Istnieją wyraźne różnice w księgowaniu ubezpieczeń dla jednoosobowych działalności gospodarczych i spółek. W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, ubezpieczenie może być rozliczane jako koszt uzyskania przychodu bezpośrednio przez właściciela firmy, a składki są traktowane jako wydatki przedsiębiorcy.
W spółkach natomiast, koszty ubezpieczeń są traktowane jako wydatki firmy, które muszą być odpowiednio udokumentowane i rozliczone na poziomie samej spółki, zgodnie z jej statutem i umową. W obu przypadkach kluczowe jest udowodnienie, że ubezpieczenie jest bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Rozliczanie kosztów ubezpieczenia w działalności gospodarczej regulują przede wszystkim przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT). Zgodnie z tymi ustawami:
Warto również zwrócić uwagę na przepisy szczegółowe, które odnoszą się do specyficznych rodzajów ubezpieczeń, takich jak obowiązkowe OC zawodowe (np. w przypadku prawników czy lekarzy) czy polisy wymagane przy leasingu samochodów. Dodatkowo, jeśli przedsiębiorca działa w specyficznej branży, np. transportowej, może być zobowiązany do wykupienia dodatkowych polis, które również mogą być zaliczone do kosztów, o ile wynikają z przepisów branżowych.
Nie wszystkie ubezpieczenia kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu, nawet jeśli przedsiębiorca ponosi je regularnie. Wyłączenia te wynikają bezpośrednio z przepisów podatkowych oraz orzecznictwa sądowego. Do najczęstszych przykładów polis, które nie spełniają kryteriów kosztów firmowych, należą:
Ubezpieczenia na życie przedsiębiorcy zazwyczaj nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, ponieważ mają na celu ochronę osobistą, a nie działalność gospodarczą. Istnieje jednak ważny wyjątek dotyczący polis związanych z kredytami firmowymi. Jeśli bank wymaga wykupienia polisy na życie jako zabezpieczenia kredytu udzielonego na cele związane z działalnością gospodarczą, taki wydatek może zostać uznany za koszt firmowy. Warunkiem rozliczenia takiego ubezpieczenia jest jego bezpośredni związek z kredytem przeznaczonym na cele związane z działalnością, takie jak zakup maszyn, budowa nieruchomości czy inwestycje w rozwój firmy.
Dodatkowo, przedsiębiorca musi posiadać dokumentację, która potwierdza, że polisa była niezbędnym warunkiem uzyskania kredytu, w tym umowę kredytową, regulamin banku oraz samą polisę ubezpieczeniową. Ważne jest również, aby polisa nie miała charakteru oszczędnościowego, ponieważ ubezpieczenie na życie z elementem oszczędnościowym nie będzie uznane za koszt podatkowy, nawet jeśli jest wymagane przez bank. Przedsiębiorca powinien także regularnie kontrolować, czy polisa nadal spełnia wymogi banku i jest związana z kredytem, aby uniknąć późniejszych problemów w przypadku kontroli skarbowej.